Wie van Hitlers beul. Leven en dood van Reinhard Heydrich 1904-1942 een echte biografie verwacht, komt een beetje van een koude kermis thuis. Of het nu aan het gebrek aan bronmateriaal of de vrij afstandelijke aanpak van de auteur ligt: ook na honderden bladzijden over Heydrich en zijn verrichtingen te hebben gelezen, heb je niet écht het gevoel dat je in zijn hoofd bent gekropen.
Lees mijn bespreking van het boek Hitlers beul op de KIJK-site.
Het is met n=2 wat vroeg om van een webblogrevival te spreken. Maar net als ik is Martijn van Calmthout, chef wetenschap bij de Volkskrant, kort geleden begonnen met bloggen. Zijn motivatie:
In de kortademige reflexenwereld van Twitter verleer je het denken op papier in no time, leert de ervaring. Daarom gaan we het bloggen in ere herstellen.
Of meer mensen Van Calmthouts (en mijn!) voorbeeld gaan volgen, moet natuurlijk nog blijken. Maar ik kan me er wel iets bij voorstellen, een nieuwe bloggolf. Of misschien eerder: een wisseling van de wacht. De huis-tuin-en-keukenbloggers van weleer hebben inmiddels wel door dat ze hun ei (lees: persoonlijke beslommeringen en grappige linkjes) gemakkelijker kwijt kunnen via sociale netwerken. Anderen, zoals ik, merken daarentegen juist dat je met meer inhoudelijke en thematische zaken niet continu je Facebook-contacten moet lastigvallen (die toch voor een groot deel uit familie en vrienden bestaan), en dat het vluchtige en haiku-achtig korte van Twitter niet voor elk betoog geschikt is.
Overigens is Van Calmthout, laten we eerlijk zijn, natuurlijk tien keer zo lezenswaardig als ik. Die man heeft goed verwoorde opinies, ik tot nu toe vooral korte aanstipstukjes. Maar goed, dat is waar ik op het moment even te bieden heb. In elk geval totdat mijn werkkamer hier thuis weer wat warmer is te krijgen.
Vandaag verschenen: KIJK 3/2012! Daarin mijn eerste aflevering in de serie ‘Wat als…’, waarin ik probeer te voorspellen hoe de mensheid reageert als er een boodschap van buitenaardse wezens wordt gedetecteerd. Lees de eerste paar alinea’s hier, en ren dan naar de dichtstbijzijnde tijdschriftenboer voor het volledige artikel.
Verder onder meer in dit nummer (maar niet van mij): een mooi verhaal over de concurrentiestrijd tussen de megatelescopen E-ELT, TMT en GMT en (trots!) een interview met synthetisch bioloog J. Craig Venter.
“Zoals ik vorig jaar ontdekte toen ik door de VS reisde, leven atheïsten geïsoleerd en in het geheim, verspreid over het hele land. In een natie die de vrijheid van religie als geen ander hoog in het vaandel heeft staan, kan de vrijheid om géén religie te hebben net zo moeilijk uit te oefenen zijn als het recht om de Atlantische Oceaan over te zwemmen.”
De Britse filosoof/journalist (en atheïst) Julian Baggini bezocht de VS en sprak met atheïsten. Lees zijn lange, maar interessante artikel ‘Atheism in America’ in de Financial Times.
De allereerste game die ik kocht, heette Starflight. Een sciencefictionepos uit 1986 op één 3,5” diskette (720 kilobyte!), waarin je met een ruimtescheepje maar liefst achthonderd planeten kon bezoeken – een aantal waar Mass Effect volgens mij een puntje aan kan zuigen.