Het is met n=2 wat vroeg om van een webblogrevival te spreken. Maar net als ik is Martijn van Calmthout, chef wetenschap bij de Volkskrant, kort geleden begonnen met bloggen. Zijn motivatie:
In de kortademige reflexenwereld van Twitter verleer je het denken op papier in no time, leert de ervaring. Daarom gaan we het bloggen in ere herstellen.
Of meer mensen Van Calmthouts (en mijn!) voorbeeld gaan volgen, moet natuurlijk nog blijken. Maar ik kan me er wel iets bij voorstellen, een nieuwe bloggolf. Of misschien eerder: een wisseling van de wacht. De huis-tuin-en-keukenbloggers van weleer hebben inmiddels wel door dat ze hun ei (lees: persoonlijke beslommeringen en grappige linkjes) gemakkelijker kwijt kunnen via sociale netwerken. Anderen, zoals ik, merken daarentegen juist dat je met meer inhoudelijke en thematische zaken niet continu je Facebook-contacten moet lastigvallen (die toch voor een groot deel uit familie en vrienden bestaan), en dat het vluchtige en haiku-achtig korte van Twitter niet voor elk betoog geschikt is.
Overigens is Van Calmthout, laten we eerlijk zijn, natuurlijk tien keer zo lezenswaardig als ik. Die man heeft goed verwoorde opinies, ik tot nu toe vooral korte aanstipstukjes. Maar goed, dat is waar ik op het moment even te bieden heb. In elk geval totdat mijn werkkamer hier thuis weer wat warmer is te krijgen.
