Hier op aarde is de kans dat je door een meteoriet wordt geraakt bijna spreekwoordelijk klein. Op onze buurplaneet Mars ligt dat anders: die heeft een veel ijlere atmosfeer, waardoor een brokstuk uit de ruimte veel minder makkelijk opbrandt tijdens zijn tocht naar beneden en dus een grotere kans maakt het oppervlak te treffen. Maar om hoeveel meteorieten gaat het dan? Dat heeft een internationaal team van planeetwetenschappers nu bepaald met behulp van seismische data van NASA’s Marslander InSight.
Tag: mars
Wie leest over de werkomstandigheden bij Jeff Bezos’ Amazon of Elon Musks bizarre pogingen om ‘X, voorheen Twitter’ naar zijn hand te zetten, zou het niet zeggen, maar deze twee miljardairs zijn vast van plan de mensheid redden. Niet door de problemen hier op aarde aan te pakken, maar door uit te wijken naar de ruimte. Tot nu toe bleef het bij raketten en satellieten uit de keukens van Musks SpaceX en Bezos’ Blue Origin. Maar die vormen niet meer dan de opmaat naar permanente bases in de ruimte en op Mars.
Je kunt je dan natuurlijk afvragen in hoeverre die grootse plannen technisch haalbaar zijn. Maar in haar recente boek Astrotopia kijkt Mary-Jane Rubenstein aan de Wesleyan-universiteit in Connecticut er met een heel andere blik naar.
Beetje laat, maar in het decembernummer van De Ingenieur vind je mijn interview met de Amerikaanse hoogleraar religiewetenschappen en wetenschap in de samenleving Mary-Jane Rubenstein over de religieuze ondertoon in en de wenselijkheid van de plannen van Elon Musk, Jeff Bezos en consorten.
Erg leuk om Rubenstein hierover te spreken. En, zoals zo vaak, lang niet alles wat interessant was, paste in het aantal woorden dat ik mocht aanleveren. Hopelijk kom ik er ooit aan toe om het volledige gesprek op deze site te posten. Voor nu: het nummer van De Ingenieur met het interview is hier digitaal te koop.
Nu in de winkel (oké, alweer een tijdje, maar het duurde even voor ik mijn bewijsexemplaar kreeg): het extra dikke zomernummer van KIJK. Ik schreef het coververhaal, ‘Kinderen van de rode planeet’ (voorproefje hier). Het onderwerp: de risico’s van zwangerschappen en kinderen laten opgroeien op Mars. Wat toch de bedoeling zal zijn, als we daar ooit een kolonie willen stichten die niet afhankelijk is van de aarde om te overleven.
Eén van de taken van Marsrover Perseverance is monsters verzamelen – niet om die zelf te onderzoeken, maar om ze veilig te stellen voor een toekomstige missie die ze moet gaan ophalen. Zoals we eerder schreven, mislukte begin augustus de eerste poging. Inmiddels is het wél gelukt twee samples uit een Martiaans rotsblok te halen, zo meldt NASA.
Ook wat betreft Ingenuity, de onbemande helikoper die Perseverance vergezelt, is er goed nieuws te melden. Waar dit apparaatje van minder dan 2 kilogram aanvankelijk vijf vluchten zou maken, staat de teller nu al op twaalf. Inmiddels heeft de NASA dan ook besloten dit deel van de missie voor onbepaalde tijd te verlengen.
Lees het hele bericht op de site van de Nederlandstalige New Scientist!
Toch geen meer onder zuidpoolijs Mars?
‘Voor het eerst hebben onderzoekers een significante hoeveelheid vloeibaar water gevonden op Mars’, schreef New Scientist in juli 2018. ‘Anderhalve kilometer onder het ijs van Mars’ zuidpool schuilt waarschijnlijk een 20 kilometer brede zoutwaterlaag.’
Dat bleek toen uit radarmetingen van het instrument MARSIS, aan boord van de Europese sonde Mars Express. De radiogolven die werden teruggekaatst door het spul onder het zuidpoolijs waren sterker dan verwacht. En dat zou duiden op de aanwezigheid van vloeibaar water.
Een nieuwe analyse van MARSIS-data laat echter zien dat er op allerlei andere plekken óók sprake was van zulke sterke gereflecteerde radiogolven. Inclusief plekken waar het toch echt te koud lijkt voor vloeibaar water in wat voor vorm dan ook.
Lees het hele bericht op de site van New Scientist.
Helikoptertje gaat Mars verkennen
Rijden over het Marsoppervlak heeft de mensheid al een aantal keer gedaan, maar vliegen is een heel ander verhaal. De dichtheid van de Marsatmosfeer is namelijk honderd keer zo klein als die van de aarde – wat het heel wat lastiger maakt om in de lucht te blijven. De Mars Helicopter – in ontwikkeling sinds 2013, nu officieel aangekondigd – moet daar toch in slagen met behulp van twee sets van elk twee rotorbladen. Deze rotorbladen zullen in tegengestelde richting draaien met een snelheid van drieduizend rotaties per minuut – ongeveer tien keer zo snel als bij een aardse helikopter.
Lander InSight onderweg naar Mars
Vandaag is de Marslander InSight gelanceerd, die moet gaan onderzoeken hoe het binnenste van de rode planeet in elkaar steekt. De lancering vond plaats met een Atlas V-raket vanaf de Vandenberg Air Force Base in California, wat een primeur is. Alle eerdere interplanetaire NASA-missies vertrokken namelijk vanaf het Kennedy Space Center in Cape Canaveral, Florida. Op 26 november komt InSight als het goed is aan bij Mars, na een reis van 484 miljoen km.
Lees het hele bericht op de site van De Ingenieur. Ook leuk; aan boord van dezelfde raket bevinden zich de eerste twee minisatellieten die naar een andere planeet gaan reizen.
Op zijn vroegst komende zaterdag wordt de Marslander InSight gelanceerd – maar die is niet de enige passagier van de Atlas V-raket die vanaf de Vandenberg Air Force Base het luchtruim kiest. Aan boord bevinden zich ook twee identieke minisatellieten, MarCO-A en MarCO-B, die op eigen gelegenheid naar de rode planeet zullen afreizen.
Het lijkt ineens of ik wel een héél hard werkende freelancer ben: deze week verschenen maar liefst drie tijdschriften waar ik bijdragen aan leverde.
Allereerst de nieuwe KIJK, waarvan ik maar liefst achttien pagina’s vol schreef: zeven pagina’s over quantumcomputers en het quantuminternet, acht over Cassini (oké, dat zijn voornamelijk plaatjes, maar toch), twee over hogere dimensies en zwaartekrachtgolven, en dan nog een boekrecensie en een lezersvraag. Zelfs toen ik er fulltime werkte, is het maar zelden gelukt om zoveel pagina’s te vullen (en de afgelopen jaren met al dat regelwerk zeker niet). Hier online te koop.
Daarnaast schreef ik op verzoek van het Vlaamse Eos een verhaal van drieduizend woorden (voor de niet-journalisten: dat is veel) over de technologische, medische en psychologische beren op de weg bij een bemande missie naar Mars. Bestel het nummer hier.
Ten slotte bevat de Nederlandse editie van New Scientist – hier online te koop – mijn interview met Luc van der Laan over het laten groeien van menselijke donororganen in dieren. (Eerder sprak ik Van der Laan voor het tijdschrift Transparant over organen bewaren/herstellen/laten groeien ‘aan de pomp’. Dat artikel kun je hier in zijn geheel lezen.)
Overigens zal het wel even duren voordat ik hier weer zo’n triomfantelijk berichtje kan schrijven. De komende tijd heb ik namelijk alle grote schrijfopdrachten afgestoten om me volledig te kunnen richten op mijn nieuwe boek. Pas half oktober of daaromtrent pak ik de freelance-draad weer volledig op.
De Mars-plannen van Elon Musk
De plannen die internetmiljardair Elon Musk heeft voor de rode planeet zijn meer dan een beetje ambitieus. De SpaceX-oprichter wil met zijn Interplanetary Transport System (ITS) per vlucht meer dan honderd mensen naar Mars sturen, met een reistijd van tachtig of minder dagen. Binnen vijftig tot honderd jaar zou dat moeten leiden tot een zichzelf bedruipende kolonie.