Afgelopen weekend werd bekend dat Gordon Moore, medeoprichter van Intel en bedenker van de beroemde Wet van Moore, op 94-jarige leeftijd is overleden. Ter gelegenheid daarvan zette KIJK mijn artikel van een paar jaar geleden over Moore’s wet integraal online.
Vorig jaar schreef Scientias al over plannen om zaden, sporen, sperma en eicellen van 6,7 miljoen soorten op te bergen in gangenstelsels onder het maanoppervlak. Het Amerikaanse bedrijf Lonestar wil iets soortgelijks gaan doen, maar dan met belangrijke data.
“Ik vind het onbegrijpelijk dat we onze kostbaarste bezittingen – onze kennis en data – alleen hier op aarde bewaren”, zegt Chris Stott, CEO van Lonestar, tegenover de Britse IT-site The Register. “We moeten ze veiligstellen op een plek hier ver vandaan.” De maan dus.
Lees het hele bericht bij Scientias.
Leuk, nog een plannetje voor de maan, naast de voorbeelden die ik behandel in het meinummer van Eos. (Zie ook dit bericht voor New Scientist.)
Geen idee wat er allemaal van gaat komen, maar op een bepaalde manier inspireert het me wel. Voelt een beetje als de eerste, heel voorzichtige stapjes richting een The Expanse-achtig zonnestelsel.
Hoe lang is de Wet van Moore nog houdbaar, de vuistregel die stelt dat elke twee jaar het aantal transistors op een chip verdubbelt? Oftewel: hoe lang kunnen we onze computers nog krachtiger maken? Die vraag staat centraal in het acht pagina’s tellende coververhaal dat ik schreef voor het deze week verschenen nummer van KIJK.
Hoewel bord- en kaartspellen bij hun spelers tot flink wat gepeins, gezucht en gesteun kunnen leiden, zijn ze voor wetenschappers die zich bezighouden met complexiteitstheorie allemaal behoorlijk simpel. Die noemen een spel pas moeilijk als het uitrekenen van een goede strategie in principe onmogelijk is. Dat soort spellen zullen voor ons mensenbrein per definitie te hoog gegrepen zijn, zou je denken. Toch hebben drie onderzoekers aangetoond dat het kaartspel Magic: The Gathering ook voor complexiteitstheoretici in de categorie écht complex kan vallen.
Lees het hele bericht op de site van De Ingenieur. Leuk om weer eens iets te doen met een héél oude hobby (speelde Magic in de jaren 1995-2000 of daaromtrent).
Nu in het nieuwe nummer van Plus Magazine: een uitgebreid interview met de Delftse natuurkundige Leo Kouwenhoven over de quantumcomputer!
Enorme oplageVoor wie het blad niet kent: Plus Magazine is een tijdschrift voor ouderen met een oplage van zo’n 240.000 stuks. En dat is veel voor Nederlandse begrippen; heel veel.
Wat het extra interessant maakt om met een artikel als dit in Plus Magazine te staan, is dat het blad een heel brede doelgroep heeft, die niet per se hoger opgeleid of in wetenschap geïnteresseerd is. Je bereikt dus als natuur- en sterrenkundejournalist een grotendeels nieuw publiek, in plaats van mensen die toch al ‘om’ zijn.
We kennen ze allemaal, en we klikken ze bijna allemaal ongelezen weg: de privacyverklaringen die online diensten ons voorschotelen. Niet zo vreemd ook; ze zijn in de regel lang en bepaald niet toegankelijk opgeschreven. Een afgelopen vrijdag gelanceerd programma van Zwitsers-Amerikaanse makelij biedt nu uitkomst: dat pluist op verzoek een privacyverklaring uit en presenteert de kern daarvan op een begrijpelijke manier.
Iedereen die weleens heeft geëxperimenteerd met Apple’s Siri, Microsofts Cortana of een chatbot op een bedrijvenwebsite weet: dergelijke digitale gesprekspartners begrijpen nog lang niet alles wat je tegen ze zegt. Chatbots waar een mens achter schuilgaat doen het dan een stuk beter, maar ja: die zijn weer duurder en trager. Onderzoekers van de Carnegie Mellon University werken nu aan een gulden middenweg: Evorus, een chatbot die mens en computer combineert. Daarbij leert de computer van de mens, waardoor hij het gesprek op den duur steeds zelfstandiger (en dus goedkoper) zal kunnen voeren.
Schaken kan hij al. Nu moet de computer StarCraft onder de knie zien te krijgen. Want die onvoorspelbare game is een prachtig oefenterrein voor de echte wereld.
Vandaag in de Volkskrant-bijlage Sir Edmund: mijn artikel over waarom en hoe kunstmatige intelligentie de game StarCraft onder de knie moet krijgen.
Sinds donderdag ligt KIJK 4/2015 in de winkel, met artificial intelligence als coveronderwerp! Hoe leren computers anno nu, en mogen we dat al echt intelligentie noemen?
Verder onder meer in dit nummer: hoe gevaarlijk was de straling ten gevolge van de Fukushima-kernramp nu echt? Is het oudste kind altijd zus en het jongste kind zo, zoals psychologische onderzoeken geregeld betogen, of is dat onzin? En, van mijn hand: wat staan er voor projecten op stapel om zwaartekrachtsgolven aan een nader onderzoek te onderwerpen, nu we de eerste hebben gezien? (Lees hier vast een voorproefje.)
KIJK 4/2016 kost 5,95 euro en is hier online te bestellen – zonder verzendkosten!
De befaamde TED Talks kunnen over de meest uiteenlopende onderwerpen gaan. Maar één ding hebben ze met elkaar gemeen: ze worden allemaal door mensen gegeven. Een nieuwe wedstrijd, de IBM Watson A.I. XPRIZE, moet daar verandering in gaan brengen. Die stelt miljoenen dollars in het vooruitzicht voor het beste TED-praatje gegeven door een kunstmatig intelligent systeem.