Blijkbaar had het Amerikaanse National Reconnaissance Office nét wat veel spionagemateriaal laten bouwen. De organisatie nam namelijk anderhalf jaar geleden contact op met de NASA, om te vragen of men daar interesse had in twee overtollige ruimtetelescopen, bedoeld om de aarde vanuit de ruimte in de gaten te houden. Begin deze week maakte de ruimtevaartorganisatie eindelijk een plan bekend om een van beide gluurders daadwerkelijk te benutten. Het idee: het apparaat kan in plaats van op de aarde, ook op het heelal worden gericht. En dan zou het uitermate geschikt zijn om ons meer te vertellen over het verschijnsel donkere energie, dat, zo weten we sinds 1998, het heelal steeds sneller laat uitdijen.
Nu in de winkel: KIJK 7/2012. Een extra dik nummer voor de reguliere prijs, met in het hart een 32 pagina’s tellende special waarin we de ruimtevaart van de komende duizend jaar (!) behandelen.
Categorieën
Filmpje: waarom Pluto geen planeet is
Rap en leuk animatiefilmpje legt uit waarom Pluto geen planeet (meer) is:
Meer informatie over het filmpje (o.a. twee correcties) op de site van maker C.G.P. Grey.
Leuk nieuws: de astronoom die op de Universiteit Leiden mijn onderzoek begeleidde, Jane Luu, heeft samen met háár vroegere begeleider David Jewitt en Caltech-collega Mike Brown de Kavliprijs gewonnen! Die houdt onder meer in dat ze met zijn drieën een miljoen dollar mogen delen. (Hm, tijd voor mij om de banden met Luu weer eens aan te halen?)
Categorieën
Andromeda in het ultraviolet
Mooi nieuw beeld van het sterrenstelsel Andromeda, de grote buurman van onze Melkweg:
De foto is een combinatie van twee beelden geschoten in het ultraviolet, oftewel: elektromagnetische straling met een golflengte iets korter dan die van het licht dat mensenogen kunnen zien.
Interessant is verder dat de foto werd gemaakt met de satelliet GALEX, kort voor Galaxy Evolution Explorer, die alweer bijna tien jaar geleden door NASA is gelanceerd. Onlangs werd GALEX ‘uitgeleend’ aan Caltech voor minstens drie jaar, wat klinkt als een goede move om het apparaat nog wat langer wetenschappelijk werk te laten doen zonder dat het drukt op het NASA-budget.
Meer informatie over de foto en GALEX op het onvolprezen Bad Astronomy-weblog van Phil Plait. Wallpaperjagers kunnen de plaat bij NASA in diverse resoluties downloaden.
“High-impact journals often regard psychology as a sort of parlour-trick area,” says [Chris Chambers, an experimental psychologist at Cardiff University, UK]. Results need to be exciting, eye-catching, even implausible. Simmons says that the blame lies partly in the review process. “When we review papers, we’re often making authors prove that their findings are novel or interesting,” he says. “We’re not often making them prove that their findings are true.”
Simmons should know. He recently published a tongue-in-cheek paper in Psychological Science ‘showing’ that listening to the song When I’m Sixty-four by the Beatles can actually reduce a listener’s age by 1.5 years. Simmons designed the experiments to show how “unacceptably easy” it can be to find statistically significant results to support a hypothesis.
Lang, maar erg interessant artikel op de Nature-site van wetenschapsjournalist Ed Yong over hoe lastig het is binnen de psychologie om onderzoek gepubliceerd te krijgen waarbij is geprobeerd eerdere experimenten te reproduceren, met name als dat niet is gelukt. Met een alineaatje over ‘onze’ Diederik Stapel.
Een tijdje geleden was het hét wetenschapsberichtje van de dag: het verband tussen chocolade-eet-frequentie en een lage body mass index (BMI), geclaimd door Beatrice Golomb en twee collega’s in de Archives of Internal Medicine. Eerst omdat het een onweerstaanbaar navertelweetje was, zo bleek wel op Twitter, daarna vanwege de vele sceptische geluiden die er te horen waren – over het onderzoek an sich én de berichtgeving erover. Aangezien ik zelf ook een berichtje wijdde aan het artikel, wil ik ‘met de kennis van nu’ daar nog even op terugblikken, om te zien hoe goed of slecht ik het destijds heb aangepakt.
Het 5300 jaar oude lichaam van Ötzi de IJsman, dat in 1991 werd gevonden nabij het Oostenrijkse Ötztal, zal ongetwijfeld een van de meest onderzochte lijken ooit zijn. Een dikke maand geleden meldden we nog dat zijn DNA in kaart was gebracht. Nu is er een nieuwe mijlpaal: onderzoeker Albert Zink en twee collega’s hebben van cellen uit wonden in Ötzi’s lichaam weten vast te stellen dat het rode bloedcellen zijn. Die zouden dan het oudst bekende bloed zijn dat tot nu toe is gevonden.
“There is a common misconception when it comes to writing that is professional in nature that a person must write in a verbose manner to come across as intelligent.”
I am sorry. Let me do that again.
“People often make a mistake in thinking that writing long-winded sentences with big words makes them appear smart.”
Actually, let me try this one more time.
“You don’t need to write a lot or use big words to sound smart.”
Now, that’s better.
Danny Rubin op Lifehacker over het hoe en waarom van kort en duidelijk schrijven.
Categorieën
Ongedwongen quantumgrootheden
In een van de boeken die ik momenteel aan het raadplegen ben voor mijn eigen boek over deeltjesfysica, las ik dat er filmbeelden bestaan van de Solvayconferentie van 1927, een legendarische bijeenkomst van topnatuurkundingen waaronder Albert Einstein, Niels Bohr, Marie Curie, Paul Dirac, Werner Heisenberg, Erwin Schrödinger en Wolfgang Pauli. En jawel hoor, ze staan online:
Erg bijzonder, om van die grote namen waar je honderd keer over gelezen hebt op bewegende beelden te zien – en dan ook nog op zo’n ongedwongen manier. (Ik kende alleen deze foto van de bijeenkomst, waar de heren en dame allemaal toch wat minder gemakkelijk op staan…)