Het is misschien wat deprimerend voor mensen die menen dat ze hun leven helemaal in eigen hand hebben, maar: als je het verleden en het heden kent, ligt daarmee ook de toekomst vast. Tenminste, binnen de natuurkunde, of nog preciezer: binnen Albert Einsteins relativiteitstheorie. Volgens een nieuw wetenschappelijk artikel zouden er echter gebiedjes in zwarte gaten kunnen zijn waar Einsteins theorie wel geldig is, maar waar de toekomst toch niet te voorspellen is. Letterlijk alles kan gebeuren in deze vreemde uithoeken van ons heelal.
Categorie: Sterrenkunde
Aanhakend bij Avengers: Infinity War (die ik zelf nog moet gaan zien) schreef ik voor KIJK een groot artikel over de wetenschappelijke kant van de superhelden Iron Man, Black Panther, Ant-Man en The Wasp, Captain America en Hawkeye. Erg veel lol aan beleefd, ook omdat het een mooi excuus vormde om een hele rits Marvelfilms nog eens te bekijken. Je vindt het artikel in het meinummer van het blad, dat nu in de winkel ligt.
Ook van mijn hand: het artikel over Stephen Hawking, waarin ik terugblik op zijn jeugd, zijn werk en zijn ziekte. Vooral niet verkeerd om even in herinnering te brengen wat hij nu precies heeft bedacht: dat is toch wel wat specialistischer dan veel mensen zich realiseren. (Laatst zag ik nog een stukje voorbijkomen in de Volkskrant dat impliceerde dat hij de hele oerknal had bedacht. Nee, dat was toch echt al een tijdje eerder gebeurd.)
En natuurlijk weer een aflevering in de reeks Far Out. Deze keer bespreek ik de mogelijkheid dat een buitenaardse boodschap een computervirus is, dat een buitenaardse beschaving op ons af heeft gestuurd bij wijze van goedkoop massavernietigingswapen. (Inderdaad, had zomaar in Verstoppertje spelen met aliens kunnen staan.)
Koop KIJK 5/2018 in de winkel voor 5,99 euro of bestel hem online.
Komen ze tot ons in ruimteschepen? Zijn die bemand of onbemand? Kunnen we het kunstlicht op hun planeet observeren? Hebben ze dysonbollen of dysonzwermen rondom hun ster gebouwd, die we kunnen zien? Of doen ze aan mijnbouw op de asteroïden? Zijn er tekenen van vervuiling misschien, of erger nog, is hun beschaving al ten onder gegaan? Op deze vragen poogt de Nederlandse wetenschapsjournalist Jean-Paul Keulen een antwoord te bieden. Hij doet dat zeer goed, zeer duidelijk en weet te boeien. Ik heb het boek dan ook in één ruk uitgelezen.
De site Out of this World recenseerde mijn onlangs verschenen boek Verstoppertje spelen met aliens.
Buitenaards leven is zeldzaam, stellen wetenschappers van Cardiff University. Hoe ze dat weten? Nou, ze hebben delen van de Krabnevel bestudeerd en die bevatten minder fosfor dan je zou verwachten. En aangezien dit soort nevels de overblijfselen zijn van supernova’s die verantwoordelijk zijn voor de productie van fosfor en fosfor een essentieel onderdeel vormt van leven, is dat slecht nieuws voor de kansen van aliens.
Al decennialang doen we ons best om boodschappen van buitenaardse beschavingen op te vangen. Toegegeven, een tijdlang stond de search for extraterrestrial intelligence (SETI) op een laag pitje, maar de afgelopen jaren is daar verandering in gekomen. Ten eerste besloot de Russische internetmiljardair Yuri Milner 100 miljoen dollar te steken in het zoeken naar tekenen van aliens. Ten tweede voltooiden de Chinezen onlangs de enorme radiotelescoop FAST, die deels wordt ingezet voor SETI-onderzoek.
Stel nu dat we door die hernieuwde inspanningen een keer beet hebben. En dan niet in de vorm van een gek piepje uit de ruimte dat geen natuurlijke oorsprong lijkt te hebben, maar echt een volwaardige boodschap. Wat mogen we daar dan verwachten? Een vriendelijke groet, vergezeld van wat informatie over de planeet van herkomst? Wetenschappelijke en technologische kennis die de mensheid eeuwen vooruithelpt? Of… kan zo’n boodschap ook het middel zijn waarmee een paranoïde beschaving concurrenten uit de weg ruimt?
Lees de volledige tekst op de KIJK-site!
(En inderdaad: als dit artikel al was verschenen toen ik Verstoppertje spelen met aliens schreef, had ik er zeker wat mee gedaan in het laatste hoofdstuk, over de gevaren van contact met buitenaardse beschavingen.)
En weer ligt er een nieuwe KIJK in de winkel, deze keer met wat meer door mij volgeschreven pagina’s.
Creatief met de aarde in KIJK
In het maartnummer van KIJK twee bijdragen van mijn hand waarin ik gekke dingen doe met onze planeet.
Ten eerste de nieuwste aflevering in de serie Far Out, waarin ik naar aanleiding van een paper van de Amerikaanse natuurkundedocent Mark Wessels uitleg wat we moeten doen om de aarde te veranderen in een raket. (Doel: hem verder van de zon af bewegen om ervoor te zorgen dat al het water op aarde niet verdampt.)
Ten tweede beantwoord ik achterin het blad de volgende lezersvraag: “Stel dat je een touw om de aarde kunt spannen. Hoeveel meter touw moet je dan toevoegen om datzelfde touw op één meter hoogte rond de aarde te kunnen spannen?”
Bestel dit nummer hier online voor 5,99 euro; geen verzendkosten.
Nog vergeten te vermelden: op vrijdag 2 maart stond er een uitgebreid interview met mij in de cultuurbijlage van het Nederlands Dagblad, naar aanleiding van mijn boek Verstoppertje spelen met aliens. Altijd interessant om als journalist eens aan de andere kant te zitten en een remix van je woorden terug te zien. Wie het wil lezen, kan terecht op de site van het ND (ook te bezoeken op zondag, tegenwoordig). Stuk zit helaas wel achter een paywall.
Sterren kijken met Plus Magazine
Het was niet een van de eerste bladen waar ik aan dacht toen ik (parttime) freelance wetenschapsjournalist werd: Plus Magazine. Dat kwam in de eerste plaats doordat ik het simpelweg niet goed kende; als dertiger krijg je een blad specifiek gericht op ouderen nu eenmaal zelden onder ogen. Daardoor had ik ook niet door dat het een on-Nederlands hoge oplage heeft van zo’n 240.000 stuks.
En al had ik Plus Magazine gekend, dan nog had ik er waarschijnlijk niet gauw aangeklopt. Het blad barst namelijk niet bepaald van de wetenschap, en het kleine beetje dát erin staat, richt zich meestal op gezondheid. Niet echt veel plek voor stukken van een natuur- en sterrenkundespecialist dus.
Toch sta ik nu in de maarteditie met een artikel. Met een interview van vier pagina’s met ARTIS-astronoom Milo Grootjen, om precies te zijn. Het onderwerp: sterren kijken.
Wetenschapsjournalist Roel van der Heijden bespreekt op NEMO Kennislink mijn boek Verstoppertje spelen met aliens:
Zoals Keulen al in zijn eerdere boeken De deeltjesdierentuin en De deeltjessafari liet zien, kan hij moeilijke dingen makkelijk maken. Het boek is van voor tot achter helder en in een fijn tempo geschreven. Het boek lijkt bovendien goed geresearcht, met veel verschillende bronnen.