Nog een mooie plaat. Een opname van de Sahara met een intrigerend wolkenvliesje eroverheen, gemaakt door het MODIS-instrument aan boord van de NASA-satelliet Terra.
De MODIS-site heeft meer informatie en grotere versies van bovenstaande foto.
Amerikaanse onderzoekers hebben afgelopen zaterdag een ruim 10 meter hoge raket vanaf Alaska door het noorderlicht geschoten om het te bestuderen. Mooie plaatjes van de missie:
Meer informatie bij de University of New Hampshire en Cornell University.
En, while we’re on the subject, hier nog een leuk time-lapsefilmpje van het zuiderlicht.
Let op: dit is een oud bericht, dat ik op 28 oktober 2010 op mijn vorige weblog publiceerde!
Als je in een persbericht of populairwetenschappelijk artikel een zinnetje ziet staan als “het onderzoek wordt gepubliceerd in The Journal of Cosmology”, dan boezemt dat vertrouwen in. Klinkt immers als een bona fide wetenschappelijk tijdschrift in de trant van The Journal of Cosmology and Astroparticle Physics, of The Journal of Astrophysics and Astronomy.
Een van de redenen dat ik met dit blog ben begonnen, is dat ik bezig ben met – jawel – een boek. Het onderwerp is in elk geval deeltjesfysica; over de precieze insteek en indeling zal ik het later waarschijnlijk nog wel hebben. (Maar wees gerust: er is een Plan. Ik heb inmiddels gelukkig genoeg ervaring met schrijven om niet zomaar in het wilde weg te gaan tikken.)
Een sterrenstelsel zoals de Melkweg lijkt een duidelijk begrensde schijf van sterren, gas en stof, met daaromheen niets dan leegte. Nieuw Japans onderzoek lijkt echter uit te wijzen dat buiten de zichtbare grenzen van sterrenstelsels nog heel wat donkere materie is te vinden. En dat zou zelfs genoeg zijn om een groot probleem binnen de sterrenkunde op te lossen.
Geef mij een uitgebreide role-playing game waarin alles mogelijk is en ik ga steevast voor dezelfde aanpak. Namelijk die van de goodie two-shoes die iedereen helpt, niemand schoffeert en alleen als het echt moet een bloedbad aanricht.
In Knights of the Old Republic behoor ik tot de Light Side, in Fable zul je aan mijn voorhoofd geen hoorntjes zien ontspruiten, in The Elder Scrolls hoeven verdwaalde NPC’s absoluut niet bang te zijn voor een mes in hun rug. Goed, soms zal ik een keer besluiten een of andere knul niet te helpen om zijn speelgoed terug te vinden – maar dat is dan meestal omdat tegelijkertijd de wereld moet worden gered, en tja, ook een held heeft zo zijn prioriteiten. Hoe dan ook, in principe ontpop ik me in no time tot een meer dan voorbeeldig lid van elke virtuele maatschappij waar je me maar in gooit.
Zo zit niet iedereen in elkaar, heb ik gemerkt. Ik kan me minstens één gamejournalist herinneren die altijd voor evil ging. Dat begon met zo veel mogelijk geld eisen voor elk klusje dat iemand hem aan probeerde te smeren en eindigde met roofmoord, overal waar hij er maar mee wegkwam. In zulke mate dat zelfs de Emperor uit Star Wars op een gegeven moment had gezegd: “Doe es normaal, man!”
Zoals gisteren al aangekondigd: een berichtje op de KIJK-site over de opgekrikte energie van de LHC, met quotes van Nederlandse deskundigen. (Heerlijk, die deeltjesfysici: binnen het uur twee uitvoerige mails met antwoorden op mijn vragen terug. Dat is weleens anders…)
Nog wat extra info: Geoffrey Brumfiel noemt de gang naar 8 TeV op het nieuwsblog van Nature een “conservatieve, maar niet verrassende beslissing”.
“Het Higgsdeeltje vinden is hét doel van de run van 2012, dus het plan is om niets meer en niets minder te doen dan wat daarvoor nodig is.”
Verder heeft CERN een filmpje, waarin LHC-bonzen Steve Myers en Sergio Bertlucci de stap naar 8 TeV toelichten. (De embedded versie werkte niet bij mij, maar het filmpje is via de pagina ook te downloaden in allerlei bestandsformaten.)
Afgelopen weekend werd het al geroepen op Twitter, nu is het bevestigd door een persbericht van CERN: de LHC gaat in 2012 naar een bundelenergie van 4 TeV (teraelektronvolt), wat 0,5 TeV meer is dan in 2010 en 2011.
Eind dit jaar wordt de machine zo’n twintig maanden stilgelegd, om vervolgens – als het goed is – met een bundelenergie van 7 TeV weer aan het werk te gaan.
Ik ben nu wat Nikhef-mensen aan het mailen; hopelijk levert dat voor morgen een mooi KIJK.nl-berichtje op met wat meer achtergrond en duiding. Stay tuned!
Wie van Hitlers beul. Leven en dood van Reinhard Heydrich 1904-1942 een echte biografie verwacht, komt een beetje van een koude kermis thuis. Of het nu aan het gebrek aan bronmateriaal of de vrij afstandelijke aanpak van de auteur ligt: ook na honderden bladzijden over Heydrich en zijn verrichtingen te hebben gelezen, heb je niet écht het gevoel dat je in zijn hoofd bent gekropen.
Lees mijn bespreking van het boek Hitlers beul op de KIJK-site.
Deze is nog van eind vorig jaar, maar hij is te leuk om niet te posten: natuurkundige Sascha Mehlhase, postdoc aan de Universiteit van Kopenhagen, heeft een LEGO-model gebouwd van het LHC-experiment ATLAS.
Het model heeft schaal 1:50, waardoor een standaard-LEGO-menneke ongeveer de juist grootte heeft ten opzichte van de detector. Er gaan zo’n 9500 blokjes in, wat van het geheel een nogal dure grap maakt: de kosten bedragen zo’n 2000 euro. Gelukkig voor Mehlhase bleek de hoge-energiefysicagroep van het Niels Bohr-instituut bereid voor de kosten op te draaien (een of ander natuurkunde-propaganda-potje, neem ik aan).
Voor LHC-fanaten met minder geld en tijd bedacht Mehlhase een mini-versie van circa 560 blokjes, die zo’n 75 euro kost:
Wil je deze ATLAS bouwen, dan komt het wel neer op heel goed naar de foto’s kijken. Omdat de natuurkundige van deze versie een officieel LEGO-pakketje wil laten maken, is hij namelijk vooralsnog niet van plan de handleiding via zijn site vrij te geven.