Eigenlijk zou de ruimtetelescoop Kepler, die speurt naar planeten buiten ons zonnestelsel, nu klaar zijn met zijn missie. In plaats daarvan mag de kijker nog een paar jaar langer doorgaan met zijn werk. Ondertussen gaat het minder goed met een andere exoplanetenzoeker: de Europese ruimtetelescoop CoRoT.
Internetcartoonist XKCD heeft weer eens een mooi stukje werk afgeleverd: de Saturnus-V-raket, uitgelegd met alleen de duizend meest gebruikte Engelse woorden.
China timmert flink aan de weg op ruimtevaartgebied. In juni volgend jaar zouden de volgende drie taikonauten moeten worden gelanceerd. Dat maakte de twee man van het Chinese bemande ruimtevaartprogramma, Niu Hongguang, afgelopen vrijdag bekend tijdens een radiointerview. De crew van de betreffende missie, Shenzhou 10, zou volgens Niu bestaan uit twee mannen en een vrouw.
Als je het woord ‘asteroïde’ hoort, denk je misschien in eerste instantie aan het gevaar van een inslag die een flink deel van het leven op aarde kan uitroeien – zoals waarschijnlijk ooit gebeurde met de dinosauriërs. Maar misschien was de aanwezigheid van een asteroïdengordel in ons zonnestelsel tussen de planeten Mars en Jupiter wel één van de voorwaarden voor het ontstaan van leven op aarde. Zo hebben asteroïden waarschijnlijk de aarde zijn water geleverd, alsmede zware elementen en misschien zelfs het leven zelf. Dat soort overwegingen brachten astronomen Rebecca Martin en Mario Livio ertoe eens goed naar asteroïdengordels te kijken. Hoe moeten die eruitzien zodat leven op een planeet in de binnenste regio van het betreffende stelsel kan ontstaan?
In de beroemde gamereeks Civilization is het de meest tot de verbeelding sprekende manier om het spel te winnen: een raket lanceren richting het groepje sterren dat zich het dichtst bij ons zonnestelsel bevindt, Alpha Centauri, om daar een ruimtekolonie te beginnen. Die fantasie is nu wat dichter bij de werkelijkheid gekomen. Een van de drie Alpha Centauri-sterren, Alpha Centauri B, blijkt namelijk te beschikken over een planeet die mogelijk ongeveer net zo zwaar is als de aarde.
Drie kwart van de massa-energie in het heelal bestaat uit de zogenoemde donkere energie, die ervoor zorgt dat sterrenstelsels steeds sneller uit elkaar bewegen. Een high tech camera die afgelopen week zijn eerste testwaarnemingen deed, moet dit verschijnsel beter in kaart gaan brengen. Zijn voor de hand liggende naam: de Dark Energy Camera, afgekort DECam.
Onlangs vierde het zijn vijfde verjaardag: het project Galaxy Zoo, waarbij vrijwilligers foto’s van sterrenstelsels classificeren. Daarbij draait het met name om de vraag of het om een elliptisch of spiraalvormig stelsel gaat, maar af en toe komt er ook een stelsel voorbij dat – soms met wat fantasie – lijkt op een letter. Het Galaxy Zoo-team heeft daar nu een compleet alfabet uit samengesteld, waarmee je op deze pagina een boodschap naar keuze kunt schrijven. Oké, het resultaat is niet altijd even leesbaar, maar het idee van letters die tien- of zelfs honderdduizenden lichtjaren groot zijn, is ook wat waard.
Sterrenstelsels kun je grofweg verdelen in twee soorten: elliptische stelsels en spiraalstelsels, zoals onze eigen Melkweg. Deze nieuwe foto van de Hubble Space Telescope toont van elk van beide typen een schoolvoorbeeld, gebroederlijk naast elkaar.
Lees het hele bericht op de KIJK-site. Meer informatie en grotere versies van onderstaande foto op de ESA/Hubble-site.
Rover Curiosity rijdt nog maar net rond over het oppervlak van de rode planeet, maar deze week maakte de NASA alvast een volgende Marsmissie bekend: InSight. Deze lander gaat, gewapend met een aantal verschillende instrumenten, bepalen hoe het kleine broertje van de aarde er van binnen uitziet.
Een hemellichaam dat ronddraait, krijgt vanzelf een soort pompoenvorm: het is dikker bij de evenaar dan bij de polen. Vooral de grote gasplaneten in ons zonnestelsel hebben daar ‘last’ van, met Saturnus als extreemste voorbeeld, maar ook onze aarde is een beetje afgeplat. Geldt dat dan eveneens voor de zon? Dat zou je wel verwachten, maar nee. De zon is, ondanks het feit dat hij in 28 dagen om zijn as draait, bijna een perfecte bol.