De one-drop rule heet het in de VS: het idee dat je, als je ook maar één drupje Afrikaans bloed hebt, als zwart wordt gekwalificeerd. Maar is er ook verschil tussen Republikeinen en Democraten (oftewel: conservatieve en liberale Amerikanen) op dit vlak? Dat besloten sociaal psycholoog Amy Krosch en collega’s van New York University te onderzoeken.
Tag: KIJK-site
Mannen houden van vrouwen met kleine voeten, zo is het idee – en dat zou gelden voor alle volkeren en culturen. De reden: kleine voeten wijzen op een jonge vrouw die nog weinig kinderen heeft gehad, oftewel een geschikte partner – en dus zit de voorkeur daarvoor bij mannen evolutionair ingebakken. Maar de inwoners van plattelandsdorpen uit het noorden van het Indonesische eiland Sumatra hebben lak aan dat idee. Zij vinden juist grote vrouwenvoeten mooi.
Een van de redenen om geen vlees te eten, is dat het gezonder zou zijn. Maar is de kans dat een vegetariër overlijdt binnen een bepaalde periode echt kleiner dan de kans dat een vleeseter het loodje legt? Op dat punt spreken onderzoeken elkaar tegen. Een nieuwe studie lijkt de vegetariërs-om-gezondheidsredenen gelijk te geven: die zouden na een jaar of vijf een 12 procent kleinere kans hebben om te zijn overleden dan vleeseters. Maar of dat resultaat het pleit beslecht?
Lees mijn hele bericht op de KIJK-site.
Lastige onderwerpen altijd om over te schrijven, dit soort gezondheidsonderzoeken. Enerzijds weet je, als je het persbericht onder embargo ziet, gelijk dat het de aandacht gaat trekken en dat je het dus eigenlijk niet kunt laten liggen. Anderzijds voel je aan je water dat er zoveel haken en ogen zijn, dat je altijd achteraf (als de kritische blogs en columns her en der zijn verschijnen) het gevoel hebt dat je er daarvan niet genoeg – of niet de juiste – hebt aangestipt.
Bovendien is het zo’n onderwerp waar iedereen een mening over heeft. Iedereen eet nu eenmaal wel of geen vlees, en wil die keus verdedigen. Dat het mij bij het schrijven van zo’n bericht puur gaat om de vraag ‘wat komt er uit dit onderzoek en hoeveel betekenis mogen we daaraan toekennen?’, wil er vervolgens bij sommigen niet in. Nee, ik ben duidelijk een verstokte vleeseter die niet wil horen dat zijn eetgedrag ongezond is. (Jammer voor deze interpretatie is dan weer dat ik al jaren vleesarm kook en dus dichter bij een vegetariër sta dan bij iemand die elk weekend de barbecue uit de schuur haalt – zij het niet om gezondheidsredenen.)
En dan is er nog dat even handige als vervelende woordje ‘sterfkans’. Handig, omdat het kort genoeg is om in tweets, koppen en intro’s te verwerken en omdat het de aandacht trekt. Vervelend, omdat je op dat soort plekken vervolgens niet de ruimte hebt om erbij te zetten “dat wil zeggen, de kans om binnen X jaar na het begin van de studie te zijn overleden”. En hoe vaak je dat in de tekst zelf vervolgens ook keer op keer wél goed zegt, je hebt altijd kritische lolbroeken die even moeten opmerken dat “de sterfkans van ieder mens natuurlijk 100 procent is”…
Iemand die, zonder dat je hem daar zelfs maar om hoeft te vragen, deuren voor je openhoudt of je glas bijvult: af en toe zou het wel lekker zijn. Een nieuwe robot van het Personal Robotics Lab van de Cornell-universiteit doet precies dat, door met een Microsoft Kinect 3D-camera je acties te filmen en te voorspellen wat je daarna gaat doen.
Lees het hele bericht op de KIJK-site. Bijbehorend filmpje:
Het was zo’n cool idee: een planeet, ongeveer zo zwaar als de aarde, in een baan rond een van de dichtstbijzijnde sterren. Maar de Amerikaanse, in Duitsland werkzame astronoom Artie Hatzes heeft op een andere manier in dezelfde berg data gezocht naar deze wereld en hem niet terug kunnen vinden.
Lees het hele bericht op de KIJK-site!
Zou jammer zijn als Alpha Centauri Bb (Bibi voor intimi) inderdaad niet blijkt te bestaan. Aan de andere kant, hij was toch al veel te heet om door te kunnen gaan voor de planeet uit Sid Meier’s Alpha Centauri…
Ouders die bang zijn dat Hollywood-films hun kinderen aanzetten tot roken, kunnen gerust zijn: sinds het jaar 2000 is het aantal keren dat er in zo’n film een sigaret wordt opgestoken of er bij wijze van sluikreclame een tabaksmerk in beeld komt, flink afgenomen. Voor alcohol geldt echter een ander verhaal. In films waar jongeren zonder begeleiding naar mogen kijken, worden juist steeds meer biermerken en dergelijke getoond.
‘Dr. Eleanor’s Book of Common Ants’ is een even geslaagd als sympathiek ebook dat erg de moeite waard is – en dat zelfs menige populairwetenschappelijke concurrent waar wél een prijskaartje aan bungelt het nakijken geeft.
Lees mijn recensie van dit gratis iPad-ebook-met-app-trekjes op de KIJK-site.
De Ierse hongersnood, die plaatsvond in de jaren veertig van de negentiende eeuw, had enorme gevolgen. Sowieso waren er meer dan een miljoen doden te betreuren; daarnaast emigreerden miljoenen Ieren naar onder meer de VS. Bovendien legde de teleurstellende hulp vanuit Groot-Brittannië tijdens de ramp de kiem voor de strijd om Ierse onafhankelijkheid. En dat allemaal door een eencellig organisme, Phytophthora infestans, dat aardappels besmette met de aardappelziekte. Het genoom van deze gehate soort is nu door Duitse en Britse wetenschappers gesequencet.
Dat het kappen van grote delen van het Amazone-oerwoud de nodige milieu- en klimaatzorgen met zich meebrengt, zal niemand verbazen. Maar daar krijgen we dan wel flinke lappen bruikbare landbouwgrond voor terug. Toch? Dat valt tegen. Want hoe meer woud er verdwijnt, des te minder productief is de landbouwgrond in het Amazonegebied.
‘De fietsrepubliek’ – recensie
Ons Nederlanders vallen ze nauwelijks op, maar menig buitenlander heeft zich al vergaapt aan de enorme hoeveelheden fietsen in ons land. Een van die buitenlanders, de Amerikaan Pete Jordan, heeft die fascinatie omgezet in een boek over de geschiedenis van de fiets in Amsterdam.
Fragment van mijn recensie van het boek De fietsrepubliek, in zijn geheel te lezen op de KIJK-site.
Grappig detail: ik eindig mijn bespreking met de zin “een prettig leesbaar boek – ook voor mensen die buiten de hoofdstad wonen en niet echt een fietsfanaat zijn”, terwijl Nieuwe Revu schrijft: “Voorwaarde om van dit boek te genieten: je moet van fietsen houden.” (Aangezien ik alleen fiets om ergens te komen en dus nooit zomaar voor de lol, ben ik zelf het levende bewijs van het ongelijk van Revu…)