Vanochtend om 7.24 uur is de LHC uitgezet, meldt CERN in een persbericht. Op de KIJK-site somde ik begin deze week kort op wat er de komende twee jaar aan onderhouds- en opwaardeerwerkzaamheden gaat plaatsvinden, voordat de versneller in 2015 weer gaat draaien. Binnenkort hoop ik het verhaal achter de Long Shutdown 1 in KIJK in veel meer detail te vertellen!
Zo had De deeltjesdierentuin er ook uit kunnen zien:
Maak je eigen retrocover met de Pulp-o-mizer. Briljant stukje browserpret.
Twee jaar geleden schreven we er al over: het plan van wetenschappers en technici uit het Britse Surrey om een satelliet te lanceren met een smartphone aan boord. Eind deze maand gaat het als het goed is dan echt gebeuren: op 25 februari wordt vanuit India STRaND-1 gelanceerd, met een Google Nexus One-telefoon aan boord.
Voordat je aan het schrijven kunt slaan, moet je een redactie eerst ervan overtuigen dat je artikelidee het uitwerken waard is. Althans, dat zou ik van harte aanraden. Een stuk eerst helemaal maken en dan pas op zoek gaan naar een medium dat het wil plaatsen, leidt al gauw tot een boel werk voor niets. Bovendien gaat die werkwijze voorbij aan het feit dat tijdschriften en kranten hun eigen niveau en toon hebben waar jij al schrijvende rekening mee hoort te houden. Vooral vooraf pitchen dus en pas aan de slag gaan als je het groene licht hebt gekregen. Maar hoe krijg je dat groene licht dan? Tien tips uit de praktijk. (Die geschreven zijn met wetenschapsjournalistiek in gedachte, maar grotendeels op alle schrijfklussen voor publieksmedia toepasbaar zijn.)
De camera HiRISE aan boord van de Mars Reconaissance Orbiter maakt al jaren foto’s van het Marsoppervlak. Zoals we hier al lieten zien, kunnen daar even schitterende als bizarre landschappen tussen zitten. Maar onderstaande foto is het bekijken waard om een andere reden. Hierop is namelijk links de rover Curiosity te zien, die sinds afgelopen zomer over het Marsoppervlak rijdt, met rechts daarvan zijn sporen.
Lees het hele bericht – met de foto’s waar het om gaat – op de KIJK-site!
At the moment I am working on a ten page feature article on the speed of light for the Dutch popular science magazine KIJK. Being an avid fan of SF writer Alastair Reynolds (perhaps best known for his Revelation Space series), I thought it would be a nice idea to ask him how he handles the speed of light in his novels. The reason being, Mr. Reynolds, who used to work as an astrophysicist for the European Space Agency, is known for respecting the speed of light as a speed limit in his novels, whereas a lot of his colleagues use all kinds of speculative faster-than-light means of transportation to, well, speed things up.
Van de week zag ik pas dat mijn boek ook wordt besproken in het januarinummer van NWT Magazine. Veel lovende woorden gelukkig, maar ook een kanttekening:
Knap is hoe Keulen ook de ingewikkeldste onderwerpen – antimaterie, supersymmetrie en de rol van bosonen in het standaardmodel – ogenschijnlijk moeiteloos uitlegt. Alleen wanneer de achterliggende natuurkunde écht mateloos ingewikkeld wordt, zoals het geval is bij de ontdekking van het higgsboson, moet Keulen noodgedwongen concessies doen. Het gevolg is dat lezers hier en daar een vakterm of principe moeten slikken zonder dat die écht bevredigend wordt uitgelegd.
Hier kan ik het alleen maar mee eens zijn. Ik heb lang op het higgshoofdstuk zitten broeden en ben uiteindelijk uitgekomen bij een tekst waar ik vrede mee heb, maar ik zie ook in dat hij veel van de lezer vraagt en op punten onbevredigend is. Moet absoluut beter kunnen.
Het proton is bepaald geen onbelangrijk deeltje: het maakt deel uit van elk atoom. Maar hoe groot is het nu precies? Kleiner dan we dachten, lijkt nieuw onderzoek uit te wijzen. Tenminste, als je de protongrootte op een heel bepaalde manier meet.
Lees het hele bericht op de KIJK-site.
Hoop dat het een beetje te volgen is; vond het een erg lastig nieuwtje om over te brengen. Zag trouwens achteraf pas dat ik over de vorige meting van de protonstraal met muonisch waterstof in 2010 ook een berichtje heb geschreven. Daarin heel wat minder details, wat misschien verstandiger was. Maar ja, dat idee van een elektron dat een kans heeft om zich ín het proton te bevinden vond ik nu te intrigerend om weg te laten, met alle gevolgen van dien. Nu ja, bij het volgende natuurkundige nieuwtje weer een kans om het wél helemaal goed te doen.
Biologen maken zich er tegenwoordig geregeld druk om dat soorten sneller uitsterven dan de wetenschap ze kan ontdekken en beschrijven. De biologen Mark Costello, Robert May en Nigel Stork laten deze week in het wetenschappelijke tijdschrift Science echter een positiever geluid horen. Volgens hen heeft een soort “op het moment meer kans om te worden beschreven dan om uit te sterven”, en is het mogelijk om deze eeuw het merendeel van de soorten op aarde een naam te geven.
In het februarinummer van KIJK-concurrent Wetenschap in Beeld een fijne bespreking van De deeltjesdierentuin. Citaat:
Wat is er allemaal gebeurd tussen de ontdekking dat atomen uit stukjes bestaan en de vondst van het higgsdeeltje? Wetenschapsjournalist Jean-Paul Keulen zet dit in De deeltjesdierentuin op een zeer heldere manier op een rijtje.