59 miljoen joule. Zoveel heeft de Europese experimentele kernfusiereactor JET – de Joint European Torus – afgelopen jaar weten op te wekken in vijf seconden tijd, werd afgelopen woensdag bekendgemaakt. Een record dat goede hoop geeft voor de internationale fusiereactor ITER, die momenteel wordt gebouwd in Zuid-Frankrijk.
Lees het hele artikel op de site van KIJK.
Meer weten over kernfusie? Lees mijn boekje De fusiedroom!
Verschenen: het januarinummer van technologietijdschrift De Ingenieur. Ik schreef het negen pagina’s tellende coververhaal over bedrijven die claimen al rond 2030 een commercieel levensvatbare kernfusiereactor af te kunnen leveren. Bijzonder, want via de geijkte route (waar reactor ITER deel van uitmaakt) zal dat nog vele decennia gaan duren.
Nog vergeten te posten: het Technisch Weekblad recenseerde eind oktober De fusiedroom, mijn afgelopen voorjaar verschenen boekje over kernfusie:
Keulen legt helder en pakkend uit waarom kernfusie in de zon wél lukt en op aarde nog niet. (…) Keulen is een prettige dromenduider, die zorgt dat je na het lezen van zijn boekje weer met beide benen op aarde staat.’
Blij mee. Lees het hele stuk hier.
Boekje is te bestellen bij je lokale boekhandel en te koop in de webshop van New Scientist.
Afgelopen dinsdag verscheen mijn boek De fusiedroom. Op de site van New Scientist is nu vast een kort voorproefje te lezen: een frappant stukje fusiegeschiedenis dat de inleiding vormt tot het tweede hoofdstuk.
Vandaag verschijnt De fusiedroom, alweer mijn vierde boek! In iets meer dan honderd pagina’s leg ik uit hoe kernfusie werkt en wat we er wel en niet van mogen verwachten als energiebron van de toekomst.
De stalen kokers waarin hoogradioactief afval van kernreactoren wordt opgeslagen, lijden meer onder binnensijpelend water dan tot nu toe werd aangenomen, claimen Amerikaanse onderzoekers. In hoeverre is dat een probleem voor de geplande ondergrondse berging van dit soort afval?
Lees het hele bericht op de site van New Scientist.
Waar de reactor ITER in Zuid-Frankrijk een strakke donutvorm heeft, ziet Wendelstein 7-X er heel wat rommeliger uit: een soort wokkel die in een rondje is gelegd, met een vijftigtal ongewoon gevormde magneetspoelen eromheen. Dankzij de bijzondere constructie van de reactor – een stellerator – kan een plasma erin veel langer in stand blijven. Nieuwe hardware moet ervoor zorgen dat tijdens de run die afgelopen woensdag is begonnen een plasma van 100 seconden mogelijk wordt. Bovendien is de reactor uitgerust met meer camera’s en meetappartuur om het plasma in de gaten te houden.
Lees het hele bericht op de site van De Ingenieur.
Wil overigens zeker nog een keertje in een artikel wat dieper ingaan op Wendelstein 7-X, bijvoorbeeld naar aanleiding van een bezoek aan de reactor tijdens de volgende upgrade…? (Leest u mee, persoon die over dit soort dingen gaat?)
Terwijl je aan het hardlopen bent zelf de energie genereren voor een ledje dat je zichtbaar maakt voor het verkeer? Het zou op termijn mogelijk moeten zijn met het elektronische textiel dat Zweedse onderzoekers hebben ontwikkeld.
Nu in de winkel: de nieuwe New Scientist (NL), met daarin een interview van mijn hand met Marco de Baar, hoofd kernfusieonderzoek bij het Nederlandse DIFFER.
Zijn boodschap: in tegenstelling tot wat populisten graag beweren, komt kernfusie te laat om een bijdrage te kunnen leveren aan een CO2-arme toekomst. Bovendien zijn fusiereactoren volgens De Baar überhaupt niet de ‘Rolls-Royces onder de energiecentrales’ die wetenschappers er aanvankelijk in zagen.
Ook voor mij bevatte het interview een aantal eye-openers. Ik wist dat het nog wel even zou duren voordat kernreactoren stroom aan het net zouden leveren en dat deskundigen ze al een tijd niet meer zien als dé oplossing van het energieprobleem, maar blijkbaar was mijn beeld nog steeds wat te rooskleurig…
Lees het interview via Blendle of koop de nieuwste New Scientist-editie in de winkel.
Terwijl er nog behoorlijk wat werk moet worden verzet voordat we astronauten naar Mars kunnen sturen, denken de Amerikaanse planeetwetenschappers Amanda Hendrix en Yuk Yung al een stap verder. Wat zou ervoor nodig zijn om te overleven op Titan, de grootste maan van Saturnus? In een recent wetenschappelijk artikel proberen ze uit te vogelen hoe je daar de energie zou kunnen opwekken om een flinke nederzetting draaiende te houden.