Je kunt het niet anders omschrijven dan een finaal uit de hand gelopen hobby, maar het resultaat is zonder meer indrukwekkend: het ongekend gedetailleerde 3D-model dat de Griek Nick Sotiriadis maakte van de Marsrover Spirit.
Lees het volledige bericht op de KIJK-site! Inclusief citaat van sterrenkundejaargenoot en KIJK-computerplaatjesmaker Cornell!
Via Phil Plait: een infographic van de Amerikaanse bemande ruimtevaart, van 1961 tot nu, in een mooie ammonietvorm. Met van binnen naar buiten de Mercury’s, Gemini’s en Apollo’s, het ruimtestation Skylab, het eenmalige Apollo-Sojoez-testproject (juli 1975), en een heeeleboel Space-Shuttlevluchten. Opvallend zijn natuurlijk de gaten in de tijdlijn, zoals na de rampen met de Challenger en de Columbia. En het gat waar de VS zich nu momenteel bevindt, na de laatste Space-Shuttlevlucht evah van afgelopen zomer…
Zoals de naam al impliceert, moet de Square Kilometer Array (SKA) een indrukwekkende telescoop worden: een geheel van circa drieduizend schotels, elk met een middellijn van 15 meter. De vraag is alleen: waar gaat-ie gebouwd worden, in Zuid-Afrika of in Australië?
Nature meldt dat een wetenschappelijk comité nu heeft aangeraden voor de eerste locatie te gaan, maar naar verluidt was het een nek-aan-nek-race tussen beide kanshebbers. De knoop zal mogelijk begin april definitief worden doorgehakt, wanneer de SKA-raad mogelijk bij elkaar komt in Amsterdam. Daarbij is een compromis – Zuid-Afrika én Australië – ook nog een mogelijkheid.
Zelf was ik in de zomer van 2010 overigens één dag lang aanwezig bij het ruim een week durende International SKA Forum, dat werd gehouden in Assen. Dat leverde een aantal teksten op voor het Engelstalige boekje SKA – Beyond Astronomy (complete PDF hier). Van mijn hand zijn de artikelen A New Era for the Transient Universe (pagina 32) en In Search of the EoR: Lights! Camera! Action! (pagina 34). Daarnaast deed ik de mini-interviews met Jason Hessels over de eerste LOFAR-resultaten (pagina 33) en met Lincoln Greenhill over de Murchison Widefield Array (Pagina 35).
Wéér een gaaf plaatje, gemaakt door de Mars Reconnaissance Orbiter-camera HiRISE: een zandhoos die over het Marsoppervlak raast. De dust devil in kwestie is maar liefst 800 meter hoog en 30 meter dik.
Grotere versies van de plaat en meer informatie op de HiRISE-site.
Op 14 april 1912 ging de RMS Titanic ten onder, na een ijsberg te hebben geramd. Maar hoe kwam het eigenlijk dat het betreffende stuk zee zoveel ijsbergen bevatte? Volgens Donald Olson en Russell Doescher van de Texas State University te San Marcos zou dat het gevolg kunnen zijn geweest van een zeldzame samenloop van omstandigheden, waarbij de maan en de zon hoofdrollen speelden.
Een tijdje terug schreef ik er al over voor KIJK: orphan planets (weesplaneten), ook wel nomad planets (zwerfplaneten), oftewel: planeten die geen baan rond een ster beschrijven, maar een eenzaam bestaan leiden in de interstellaire ruimte. Destijds was het nieuws dat sterrenkundigen op basis van zwaartekrachtlenzen hadden bepaald dat de Melkweg twee keer zoveel van dit soort planeten zou bevatten als sterren, wat neerkomt op honderden miljarden ‘weesjes’. Stanford-astronoom Louis Strigari doet daar nu nog een flinke schep bovenop: hij schat dat er zelfs honderdduizend keer zoveel orphan planets als sterren zouden kunnen zijn.
De HiRISE-camera aan boord van de Mars Reconaissance Orbiter fotografeert al jaren het Marsoppervlak, wat bij tijd en wijle schitterende, soms haast surrealistische platen oplevert. Zoals deze, via Bad Astronomy, van een aantal duinen op het zuidelijk halfrond, waarop koolstofdioxide aan het bevriezen is:
Zie deze pagina op de HiRISE-site voor meer informatie en allerlei versies van bovenstaande plaat. Een selectie van eerdere, minstens zo mooie HiRISE-foto’s vind je op de KIJK-site.
Het is vooral groot nieuws als er een planeet buiten ons zonnestelsel wordt ontdekt die veel op de aarde lijkt. Maar stiekem zijn exoplaneten die heel anders in elkaar blijken te zitten natuurlijk minstens zo interessant. Zoals GJ1214b, waarvan zowel de atmosfeer als de planeet zelf voor een groot deel uit water lijkt te bestaan – en die daarmee afwijkt van alle andere tot nu toe bestudeerde planeten.
Lees mijn vanochtend in alle vroegte geschreven nieuwsberichtje op de KIJK-site!
Nog een mooie plaat. Een opname van de Sahara met een intrigerend wolkenvliesje eroverheen, gemaakt door het MODIS-instrument aan boord van de NASA-satelliet Terra.
De MODIS-site heeft meer informatie en grotere versies van bovenstaande foto.
Amerikaanse onderzoekers hebben afgelopen zaterdag een ruim 10 meter hoge raket vanaf Alaska door het noorderlicht geschoten om het te bestuderen. Mooie plaatjes van de missie:
Meer informatie bij de University of New Hampshire en Cornell University.
En, while we’re on the subject, hier nog een leuk time-lapsefilmpje van het zuiderlicht.