Het Franse project ExTrA richt zich op planeten die vanaf de aarde gezien voor hun ster langs bewegen. Tijdens zo’n overgang of transit blokkeren deze planeten een klein deel van het sterrenlicht, waardoor de ster tijdelijk net iets minder helder is dan normaal. De ExTrA-telescopen moeten die afname in helderheid waarnemen vanaf het aardoppervlak. Dat doen ze met een vrij bescheiden spiegeldiameter van 60 cm, wat toch genoeg zou moeten zijn om planeten te ontdekken die ongeveer zo groot zijn als de aarde.
Maand: januari 2018
Dat je iets op een bepaalde plek kunt laten zweven met wervels van geluid – akoestische levitatie genaamd – was al bekend. Helaas werkte een dergelijke ’trekstraal’ alleen voor deeltjes kleiner dan de golflengte van het gebruikte geluid. Probeer je een groter deeltje gevangen te houden met een geluidswervel, dan begint het daardoor een draaiende beweging te maken. De baan van zo’n deeltje wordt bovendien gaandeweg steeds wijder, totdat het wegschiet. Asier Marzo en collega’s van de University of Bristol hebben daar nu iets op gevonden. Zij houden deeltjes op hun plaats door links- en rechtsdraaiende geluidswervels snel af te wisselen. Dat levert een gecombineerde ‘virtuele wervel’ op, die wél grotere deeltjes voor langere tijd gevangen kan houden.
Nu in de winkel: de nieuwe KIJK én de nieuwe New Scientist.
In het februarinummer van KIJK schrijf ik over een groepje wetenschappers dat de mogelijkheden heeft bekeken om ‘Oumuamua, de bezoeker uit een ander zonnestelsel, alsnog met een onbemand ruimtescheepje te bereiken. Ook beantwoord ik de lezersvraag of de aarde door een botsing met een asteroïde in een baan dichter bij de zon kan belanden en of dat de temperatuur merkbaar zou doen stijgen.
In New Scientist interview ik taalwetenschapper Marc van Oostendorp over de discussie rond het oprukkende Engels in de Nederlandse universitaire wereld. Wat hem betreft zitten zowel de mensen die pleiten voor alles in het Engels als degenen die het Nederlands streng bewaken ernaast. (Zelf vind ik ook wel iets van de hele kwestie, maar dat moet een keer een aparte blogpost worden, denk ik.)
De nieuwe KIJK ligt in de winkel voor 5,99 euro en is hier online te bestellen. New Scientist kost 8,50 euro en is aan te schaffen via deze pagina.
Let op! Zojuist is bekend geworden dat de lezing niet in Eefde, maar in Apeldoorn zal plaatsvinden!
Komende donderdagavond geef ik voor Vereniging voor Weer- en Sterrenkunde Triangulum een lezing over originele manieren om buitenaards leven te vinden naar aanleiding van mijn boek Verstoppertje spelen met aliens.
De locatie is zalencentrum Het Hart van Eefde ontmoetingsplek Het Kristal in Apeldoorn; routebeschrijving hier. De lezing begint om 19.30 uur en duurt tot 21.30 uur. (Yup, ik mag twee uur (minus pauze) volpraten!) Toegang is gratis voor leden van Triangulum en haar zusterverenigingen en cursisten van Triangulum/Volkssterrenwacht Bussloo. Overige bezoekers betalen 5 euro toegang. Van tevoren opgeven is niet nodig.
Ik weet nog niet of het ter plekke ook mogelijk zal zijn om het boek aan te schaffen. Uiteraard zet ik wel met alle liefde een krabbeltje in je meegebrachte exemplaar, mocht je dat willen.
Big Science in De Ingenieur
Deze week verschenen: de nieuwe De Ingenieur – en als je eens één editie van dit blad wil proberen, laat het dan deze zijn.
Ik schreef namelijk het vijftien pagina’s tellende coververhaal over Big Science: grote wetenschappelijke installaties, vaak met budgetten van boven een miljard euro, om met name natuur- en sterrenkundige problemen aan te pakken.
Het artikel is opgedeeld in tweepaginaverhalen over de zwaartekrachtgolvendetector Einstein Telescope, de European Spallation Source in Zweden, neutrinodetector KM3NeT, kernfusiereactor ITER en de Square Kilometre Array. (Lees hier vast wat korte samenvattingen met mooie foto’s.) Daarop volgt dan nog een artikel over de volgende generatie deeltjesversnellers: wat komt er na de LHC?
Daarnaast schreef ik de rubriek ‘To do’ (lezingen, tentoonstellingen en andere activiteiten) en de boekrecensie over Life 3.0 van Max Tegmark – in totaal meer dan een kwart van het blad!
Niet iets wat ik gauw nog eens zie gebeuren overigens, en al dat schrijfwerk betekende bovendien dat ik in december een deel van de eindredactie uit handen heb moeten geven. (Er zijn grenzen aan wat ik op een dag gedaan krijg.) Maar toch: stiekem best trots!
De digitale versie van deze editie is hier te koop voor 7,50 euro.