De hoeveelheid grondstoffen hier op aarde is eindig – en stoffen waar we op zich niet weinig van hebben, zoals water, zijn peperduur om naar de ruimte te vervoeren. Maar door ons zonnestelsel bewegen miljoenen asteroïden, die dit soort stoffen óók bevatten. Het bedrijf Planetary Resources maakte afgelopen week een boud plan bekend om wat van die materialen te pakken te krijgen.
Tag: KIJK-site
Zo’n vier vijfde van de massa in ons heelal zou bestaan uit donkere materie: materie die we niet zien, maar die met zijn zwaartekracht wel invloed uitoefent op het reilen en zeilen van het heelal. Een nieuwe zoektocht, gedaan door astronoom Christian Moni Bidin (Universiteit van Concepción, Chili) en collega’s, heeft echter geen tekenen van dit spul kunnen vinden in de buurt van ons zonnestelsel.
Lees het volledige bericht op de KIJK-site, sinds zojuist inclusief reactie van de Leidse sterrenkundige Koen Kuijken.
Neutrino’s: sneller dan het licht gaan ze waarschijnlijk niet, maar dat weerhoudt deze vederlichte deeltjes er niet van nog steeds geregeld het wetenschappelijke nieuws te halen. Deze week doen ze dat door te laten zien dat een belangrijke verklaring voor de herkomst van kosmische stralen met enorm hoge energieën niet klopt.
In banen rond zogenoemde rode dwergsterren zouden zich bijna 100 miljard potentieel bewoonbare planeten bevinden, zo schreven we enkele weken geleden. Hierbij wilde ‘potentieel bewoonbaar’ zeggen dat we het hebben over zogenoemde superaardes die tussen de één en tien keer zo zwaar zijn als de aarde en waar bovendien de afstand tot de ster waar ze een baan omheen beschrijven zodanig is, dat er een temperatuur zou kunnen heersen waarbij water vloeibaar is. Helaas lijkt nieuw onderzoek erop te wijzen dat er flink gesneden moet worden in het aantal rode-dwerg-planeten dat daadwerkelijk leven kan herbergen. De reden: een deel ervan zou al zijn eventuele water in de loop der tijd zijn kwijtgeraakt.
Normaal gesproken heeft een hyena het niet bepaald zwaar in Noord-Ethiopië. De bevolking gooit slachtafval en karkassen van dode lastdieren namelijk doorgaans gewoon op straat; een prima bron van voedsel voor de aaseters. Maar in de vastentijd hebben de hyena’s een probleem: wekenlang wordt er niet geslacht en dus verschijnt er ook veel minder eten voor de dieren aan de kant van de weg. Hoe overleven ze die magere tijden? Dat besloot Gidey Yirga van de Ethiopische Melkelle-universiteit te onderzoeken.
Ze zijn zo klein en geven zo weinig licht dat je ze makkelijk over het hoofd ziet: rode dwergsterren. Toch mogen we ze niet vergeten, want maar liefst vier op de vijf sterren in onze Melkweg is er één van dit type. En volgens een nieuwe schatting beschikt meer dan 40 procent van dit soort sterren over een niet al te zware planeet waar vloeibaar water zou kunnen voorkomen – en dus mogelijk ook leven.
Ze blijven maar komen, die leuke exoplanetennieuwtjes… Lees het volledige bericht op de KIJK-site!
Tegen rondgedeelde chocolade zegt op de KIJK-redactie zelden iemand nee. Dus nieuws dat erop lijkt te wijzen dat het ‘bruine goud’ niet alleen lekker, maar ook nog goed voor ons is, verwelkomen we met open armen. Zoals de verrassende bevinding dat mensen die vaak chocolade eten in de regel minder dik zijn dan anderen.
Lees het volledige bericht op de KIJK-site.
Interessante toevoeging onder paper trouwens: “All authors (…) profess an anti-conflict via their chocolate purchasing habits“. Dat zal dan wel inhouden dat het zelf géén chocolade-eters zijn?
Neutrino’s brengen boodschap over
Recht door de aarde heen communiceren met mensen in, pak ‘em beet, Australië. Of: boodschappen uitwisselen met een onderzeeboot, waar die zich op dat moment ook bevindt. Of: een bericht sturen naar een ruimteschip dat zich achter een planeet of maan bevindt. Dat zou allemaal weleens mogelijk kunnen zijn met neutrino’s, deeltjes die vrijwel ongestoord door materie heen bewegen, of dat nu de aarde, een grote hoeveelheid water of een hemellichaam is. Amerikaanse onderzoekers hebben dit idee nu voor het eerst in de praktijk gebracht, door neutrino’s door 240 meter rots te sturen en de deeltjes daarbij hun eigen naam te laten spellen.
Ruimtescheepje NASA licht Mercurius door
Een jaar geleden begon het onbemande ruimtescheepje MESSENGER met baantjes trekken rond Mercurius. Sindsdien heeft de NASA-sonde de hoogteverschillen en het zwaartekrachtsveld in kaart gebracht van het noordelijk halfrond van de binnenste planeet van ons zonnestelsel. Hierover rapporteren David Smith, Maria Zuber en collega’s deze week in twee artikelen in het wetenschappelijke tijdschrift Science. Daarbij vestigen ze onder meer de aandacht op de enorme kern die Mercurius blijkt te hebben.
Je kunt het niet anders omschrijven dan een finaal uit de hand gelopen hobby, maar het resultaat is zonder meer indrukwekkend: het ongekend gedetailleerde 3D-model dat de Griek Nick Sotiriadis maakte van de Marsrover Spirit.
Lees het volledige bericht op de KIJK-site! Inclusief citaat van sterrenkundejaargenoot en KIJK-computerplaatjesmaker Cornell!