Nog vergeten te vermelden: in de huidige Know How (nummer 7/2012) word ik geïnterviewd over deeltjes. Grappig om eens de geïnterviewde te zijn in plaats van de interviewer, en om je ellenlange verhalen ingedikt te zien tot antwoorden van een paar zinnen :)
Onder het interviewtje staat nog een mail-en-win-actie rond De deeltjesdierentuin – voor wie zijn eerste exemplaar al helemaal heeft stukgelezen en na de dure feestdagen geen geld meer heeft voor een nieuw boek…
Het is altijd zo zonde: je spreekt een wetenschapper urenlang over zijn werk, en vervolgens is alles wat ervan overblijft in je artikel een handvol citaten. Maar gelukkig is er internet, waar je dan gewoon alsnog een flink stuk interview op kunt plempen voor wie het lezen wil. In dit geval: het eerste gedeelte van mijn gesprek met Vincent Mourik, eerste auteur van de majoranapublicatie in Science van eerder dit jaar, over hoe het experiment dat hij met zijn mede-promovendus deed onder begeleiding van Leo Kouwenhoven tot stand kwam. Gaat dat lezen!
“Als ik zou vragen: ‘Heeft Pol Pot ook goede dingen gedaan?’ dan zou iedereen zeggen: ‘Pol Pot, die massamoordenaar? Dat kan niet waar zijn!’ Maar wat er onder Mao gebeurde ten tijde van de Grote Sprong Voorwaarts was Pol Pot maal twintig. Zat daar ook iets goeds bij? Als je die vraag in China stelt, krijg je steeds hetzelfde antwoord. Ze wijzen naar een waterreservoir, een dam of een kanaal en ze zeggen: ‘Kijk! Dat hebben wij gegraven! Zonder de Grote Sprong Voorwaarts was dat niet gelukt!’ Dat kan wel zo zijn, maar er is heel veel bewijs te vinden in de archieven dat laat zien dat veel van die door grote aantallen mensen gegraven kanalen en gebouwde dammen enorm negatieve gevolgen hadden, zoals verzilt land of vernietigende overstromingen.”
Lees op de KIJK-site het tweede deel van mijn interview met historicus Frank Dikötter, die in China lokale archieven uitpluisde op zoek naar informatie over de Grote Sprong Voorwaarts (1958-1962). In de gisteren verschenen editie van KIJK vind je een achtergrondartikel over dezelfde periode van mijn hand.
“Mijn grootste vondst in de lokale Chinese archieven was dat ik een extreem gedetailleerd verslag vond van onderzoek naar geweld in één regio. Ik las over een jongen die wat graan had gestolen en daarom vastgebonden in een vijver werd gegooid zodat hij verdronk. En over honderden dorpelingen die hartje winter met ontblote borst buiten moesten werken – inclusief zwangere vrouwen. Gruwelijke voorbeelden van geweld, keer op keer op keer. En dat verraste me. Naïef misschien, maar ik dacht destijds nog dat de hongersnood simpelweg inhield dat er gebrek aan voedsel was.”
Lees het eerste deel van mijn interview met historicus Frank Dikötter, die in de aanloop naar de Olympische Spelen van 2008 in Beijing, toen in China een klimaat heerste van relatieve openheid, lokale archieven uitpluisde op zoek naar informatie over de Grote Sprong Voorwaarts (1958-1962). In het morgen te verschijnen nieuwe nummer van KIJK een achtergrondartikel over dezelfde periode.