Het is altijd zo zonde: je spreekt een wetenschapper urenlang over zijn werk, en vervolgens is alles wat ervan overblijft in je artikel een handvol citaten. Maar gelukkig is er internet, waar je dan gewoon alsnog een flink stuk interview op kunt plempen voor wie het lezen wil. In dit geval: het eerste gedeelte van mijn gesprek met Vincent Mourik, eerste auteur van de majoranapublicatie in Science van eerder dit jaar, over hoe het experiment dat hij met zijn mede-promovendus deed onder begeleiding van Leo Kouwenhoven tot stand kwam. Gaat dat lezen!
Ik heb het interview overigens alleen uitgetikt en een beetje geredigeerd en ingekort; had niet voldoende tijd om ook nog met de volgorde te spelen. Dus dit is bijna woord voor woord het gesprek dat we toen hebben gevoerd.
Meer weten over majoranadeeltjes? Koop de nieuwe KIJK, waarin ik zowel inga op het Delftse experiment (dat tot de vastestoffysica behoort), als de diverse mogelijke majoranafermionen uit de deeltjesfysica. In mijn aankomende boek, De deeltjesdierentuin, ga ik overigens nóg dieper hierop in – maar dan zul je tot november moeten wachten…