De oogst valt wat tegen, als ik door mijn Goodreads-overzicht scrol, maar hierbij: de beste boeken die ik afgelopen jaar gelezen heb.
Non-fictie
Verrassend en bemoedigend vond ik Waarom we beter denken dan we denken, door de jonge filosoof Maarten van Doorn, dat betoogt dat mensen in de regel wél rationeel zijn. Lees mijn recensie voor New Scientist.
De gamer in mij genoot van Masters of Doom, waarin David Kushner het verhaal van de gameontwikkelaars John Carmack en John Romero vertelt (bekend van pc-klassiekers als Commander Keen, Wolfenstein 3D, DOOM en Quake), en Blood, Sweat and Pixels, waarin Jason Schreier de totstandkoming van semi-recente games als Shovel Knight en Stardew Valley behandelt. En de muziekliefhebber in mij las met veel plezier Here, There and Everywhere van Beatles-engineer Geoff Emerick.
Fictie
Afgelopen jaar las ik het laatste deel van The Expanse, Leviathan Falls: een bevredigend sluitstuk van een prima sciencefictionreeks. Knap ook dat de hele serie in tien jaar verschenen is; daar kunnen de George R.R. Martins en Patrick Rothfussen van deze wereld een puntje aan zuigen.
Tof was ook het vuistdikke House of Earth and Blood, het eerste boek dat ik las van Sarah J. Maas. Wat meer broeierige relatieperikelen dan ik gewend ben in mijn fantasy, maar ook een spannend verhaal in een rijke wereld. Deel twee staat inmiddels klaar voor volgend jaar.
Zuur om anno 2023 te lezen was De onzichtbaren. Toen Karel Glastra van Loon deze roman over Birma schreef, was Aung San Suu Kyi nog de hoop voor de toekomst ten tijde van een militaire junta – en inmiddels zit ze weer gevangen onder een nieuwe junta.
Verder prima: de historische roman World Without End (het vervolg op de bestseller Pillars of the Earth) van Ken Follett, en Brazzaville Beach van William Boyd – als je een boek aankan met de nodige scènes waarin chimpansees elkaar op gruwelijke wijze afmaken.
Klik hier voor mijn muziekjaarlijstje van 2023 en hier voor alle jaarlijstjes op deze site.