KIJK-lezer Andries vraagt zich af of de energie die in een zwart gat verdwijnt ook weer ergens tevoorschijn komt. “En kan het niet zo zijn dat al die energie opeens verschijnt in een enorme explosie, en dat dit is gebeurd tijdens de oerknal?”
Lees mijn antwoord op deze vraag – eerder verschenen in KIJK – nu op de KIJK-site.
Je kon erop wachten. Nu én begin dit jaar de eerste detectie van zwaartekrachtsgolven bekend werd gemaakt, én de LISA Pathfinder-missie een daverend succes werd, maakt de NASA zich op om een flink grotere rol te gaan spelen in de Europese ruimtemissie eLISA, die ergens na 2030 naar zwaartekrachtsgolven moet gaan zoeken.
Hij houdt de sterrenkundige wereld al bijna een jaar bezig: Tabby’s Star. Deze ster wordt namelijk op een onregelmatige manier steeds een flink stuk minder helder. En het blijkt zó lastig om daar een natuurlijke verklaring voor te bedenken, dat sommige wetenschappers al speculeren over een enorm bouwwerk van aliens. Nu is er echter een andere ster gevonden die overeenkomsten vertoont met Tabby’s Star – en misschien wijst die wel de weg naar een wat minder exotische uitleg.
Deze nog vergeten te posten: mijn nieuwsberichtje over het mogelijke signaal van buitenaardse intelligentie dat een Russische radiotelescoop zou hebben opgevangen… en de daar snel op volgende melding van de Russische Academie der Wetenschappen dat het vals alarm was. Tja, als zelfs fanatieke SETI-kopstukken als Seth Shostak en Doug Vakoch er meteen al hun handen van af trekken, weet je eigenlijk al hoe laat het is. Maar toch: jammer.
Terecht was hij deze week groot in het nieuws: de vondst van een planeet bij Proxima Centauri, de ster die het dichtst bij onze zon staat. Vooral omdat hij niet zo heel veel zwaarder zou kunnen zijn dan de aarde (hoe zwaar hij echt is, weten we overigens nog niet) en zich ook nog eens in de bewoonbare zone van zijn ster bevindt. Er zou dus leven kunnen voorkomen. Maar daar zitten wel nog wat haken en ogen aan.
Lees mijn site-artikel met wat nuanceringen bij het (op zich heel coole!) nieuws over planeet Proxima b.
“Telkens weer hoor ik wetenschappers spreken over de voorwaarden waaronder leven kan ontstaan: vloeibaar water, stikstof, koolstof”, mailt Corrie Visser. “Nou neem ik echt wel aan dat deze experts niet mal zijn, maar ik begrijp dit niet helemaal. Die voorwaarden zijn hier op onze aarde zo. Maar hoe kunnen we nou weten dat dit overal per se zo moet zijn? Wie zegt dat er op verre werelden niet nog iets anders bestaat, dat wij ons gewoon niet voor kunnen stellen?”
Zeven jaar geleden scoorde YouTuber morn1415 een enorme hit met zijn filmpje Star Size Comparison HD, dat liet zien hoe groot planeten en sterren in verhouding tot elkaar zijn. Vorige week postte hij een minstens zo spectaculair vervolg:
Goed nieuws voor wie de hoop koesterde ooit een retourtje ruimte te boeken bij Virgin Galactic: het bedrijf maakte gisteren bekend een vergunning te hebben gekregen om het ruimtevliegtuig SpaceShipTwo in te zetten voor commerciële doeleinden.
In mijn recensie van Govert Schillings boekje Einsteins gelijk, in recordtempo geschreven en gedrukt na de bekendmaking van de eerste zwaartekrachtsgolvendetectie, merkte ik op dat er vast al uitgebreider boeken over het onderwerp in de maak zouden zijn – maar dat die vast nog wel even op zich zou laten wachten.
Toch verscheen al heel snel daarna Black Hole Blues and Other Songs from Outer Space van theoretisch kosmoloog Janna Levin, een biografie van het experiment dat de detectie deed: LIGO. En dat boek, hoewel niet megadik, kun je inderdaad zien als een mooi stukje verdieping na het bliksemsnelle abc’tje van Nederlandse makelij.
Op aarde zijn al wat behoorlijk bizarre experimenten uitgevoerd op het gebied van quantummechanica. China denkt nu klaar te zijn voor de volgende stap. Het land is van plan om komende maand een satelliet te lanceren die in de ruimte vergelijkbare proeven gaat doen, zo meldt de nieuwssite van Nature. En dat is waarschijnlijk nog maar het begin.