Van de echte spaceshuttle hebben we alweer vijf jaar geleden afscheid moeten nemen. Maar India is nu druk bezig met een ruimtevliegtuig dat er behoorlijk wat van wegheeft, met de inspirerende naam Avatar. Daarvan hoopt het Aziatische land in mei een voorloper te lanceren, met de wat minder inspirerende naam RLV.
Hoewel het inmiddels al bijna drie kwart jaar geleden is dat de NASA-sonde New Horizons Pluto passeerde, druppelen er nog steeds gegevens binnen. De nieuwste analyse daarvan laat zien dat de maantjes van de dwergplaneet een intrigerend, chaotisch geheel vormen.
Onze buurplaneet krijgt weer eens bezoek. Deze week is de Europese ruimtevaartorganisatie ESA er namelijk in geslaagd om het eerste deel van het ExoMars-programma de ruimte in te brengen: de Trace Gas Orbiter en de lander Schiaparelli.
Ruimtemissies zoals New Horizons en Cassini halen hun energie uit een zogenoemde RTG: een generator die draait op de hitte die vrijkomt bij het verval van radioactieve materialen. Een van de meest gebruikte stoffen voor zo’n RTG is plutonium-238 (zie foto), waar de NASA dan ook veel behoefte aan heeft. Maar de Amerikaanse voorraad raakt op. Vandaar dat de ruimtevaartorganisatie een paar jaar geleden het Oak Ridge National Laboratory zo’n 15 miljoen dollar per jaar begon toe te schuiven om deze vorm van plutonium te gaan produceren. Nu is dat gelukt: het lab heeft 50 gram van de gewilde isotoop geleverd.
Op het aardoppervlak zijn er verschillende experimenten opgetuigd om te zoeken naar zwaartekrachts- of gravitatiegolven: de ‘rimpels in de ruimtetijd’ die Einstein een eeuw geleden al voorspelde. Maar de Europese ruimtevaartorganisatie ESA is bezig met een andere route: de missie eLISA, een netwerk van ruimtescheepjes dat samen ook dit soort golven moet kunnen meten. Op 2 december wordt een voorloper daarvan gelanceerd, om te kijken of het concept ook echt werkt.
[Vorige week] maakte het team achter New Horizons via Twitter bekend dat de laatste uit een setje geplande koerscorrecties voor de sonde met succes was uitgevoerd. Dat betekent dat het ruimtescheepje dat eerder Pluto en zijn manen bezocht nu onderweg is naar zijn volgende reisdoel: 2014 MU69. Dit kleine object maakt, net als Pluto, deel uit van het verre gebied vol ingevroren kometen dat de Kuipergordel wordt genoemd.
Het team achter de NASA-missie New Horizons blijft maar intrigerende resultaten en plaatjes de wereld in druppelen. Deze keer gaat het om het Pluto-maantje Kerberos, dat in werkelijkheid minder groot én een stuk helderder blijkt dan eerder werd gedacht.
We hebben de afgelopen maanden al behoorlijk wat Pluto-nieuws kunnen melden op basis van de resultaten van NASA’s ruimtescheepje New Horizons, dat de dwergplaneet in juli passeerde. Maar [vorige] week is pas de eerste volwaardige wetenschappelijke publicatie verschenen van het voor de missie verantwoordelijke team. Een greep uit de resultaten.
Lees het hele bericht op de KIJK-site! (In de vorm van een lijstje deze keer. Leek me wel aardig, ook omdat de paper vooral een opsomming bleek, deels van zaken die eerder al per persbericht de wereld in waren geholpen.)
Van het inmiddels iconische beeld van Pluto door New Horizons is een nog veel betere versie vrijgegeven:
Beetje gedateerd sitestukje, maar voor de volledigheid:
De Europese ruimtemissie Rosetta, vorig jaar groot in het nieuws, beleefde [op 13 augustus] een mijlpaal. De komeet waar de sonde een baan omheen beschrijft, 67P/Churyumov-Gerasimenko (67P), bereikte namelijk om drie minuten over vier ‘s nachts zijn perihelium: het punt waar de afstand tussen komeet en zon het kleinst is, en de temperatuur het hoogst.