“De film is op zijn spectaculairst wanneer de fotorealistische dino’s over het enorme koepelscherm denderen. Stel je een natuurdocumentaire voor, maar dan met beesten die lang voor de uitvinding van de camera zijn uitgestorven.
Intrigerend zijn vooral de beelden van baby-tyrannosaurussen en van een bejaarde vrouwtjes-T. rex die met een gewonde poot haar eind tegemoet strompelt. Zo wordt de klassieke Jurassic Park-schurk een echte diersoort van vlees en bloed.”
Uit mijn recensie van de nieuwe Omniversum-film T.REX, in zijn geheel te lezen op de site van New Scientist. Geschreven in de trein op de weg terug van de première, waar ik mijn dochter van zes mee naartoe mocht nemen. Heeft ze toch een keer profijt gehad van papa’s niet al te lucratieve beroepskeuze.
Meer info over de film op de site van Museon-Omniversum.