Natuurkundige Don Lincoln van Fermilab legt op een toegankelijke manier uit wat supersymmetrie is:
Via Symmetry Magazine.
Meer weten over supersymmetrie? Lees hoofdstuk zeven van mijn boek De deeltjesdierentuin!
Categorieën
Auteur: Jean-Paul
Je kon het al lezen in het interview met mij in het Nederlands Tijdschrift voor Natuurkunde: ik heb het plan opgevat om een ‘vervolg’ te schrijven op De deeltjesdierentuin, getiteld De deeltjessafari. Inmiddels is het eerste gesprek met mijn redacteur bij uitgeverij Unieboek | Het Spectrum hierover achter de rug en heb ik het groene licht om van start te gaan met research- en schrijfwerk.
De one-drop rule heet het in de VS: het idee dat je, als je ook maar één drupje Afrikaans bloed hebt, als zwart wordt gekwalificeerd. Maar is er ook verschil tussen Republikeinen en Democraten (oftewel: conservatieve en liberale Amerikanen) op dit vlak? Dat besloten sociaal psycholoog Amy Krosch en collega’s van New York University te onderzoeken.
Mannen houden van vrouwen met kleine voeten, zo is het idee – en dat zou gelden voor alle volkeren en culturen. De reden: kleine voeten wijzen op een jonge vrouw die nog weinig kinderen heeft gehad, oftewel een geschikte partner – en dus zit de voorkeur daarvoor bij mannen evolutionair ingebakken. Maar de inwoners van plattelandsdorpen uit het noorden van het Indonesische eiland Sumatra hebben lak aan dat idee. Zij vinden juist grote vrouwenvoeten mooi.
Een van de redenen om geen vlees te eten, is dat het gezonder zou zijn. Maar is de kans dat een vegetariër overlijdt binnen een bepaalde periode echt kleiner dan de kans dat een vleeseter het loodje legt? Op dat punt spreken onderzoeken elkaar tegen. Een nieuwe studie lijkt de vegetariërs-om-gezondheidsredenen gelijk te geven: die zouden na een jaar of vijf een 12 procent kleinere kans hebben om te zijn overleden dan vleeseters. Maar of dat resultaat het pleit beslecht?
Lees mijn hele bericht op de KIJK-site.
Lastige onderwerpen altijd om over te schrijven, dit soort gezondheidsonderzoeken. Enerzijds weet je, als je het persbericht onder embargo ziet, gelijk dat het de aandacht gaat trekken en dat je het dus eigenlijk niet kunt laten liggen. Anderzijds voel je aan je water dat er zoveel haken en ogen zijn, dat je altijd achteraf (als de kritische blogs en columns her en der zijn verschijnen) het gevoel hebt dat je er daarvan niet genoeg – of niet de juiste – hebt aangestipt.
Bovendien is het zo’n onderwerp waar iedereen een mening over heeft. Iedereen eet nu eenmaal wel of geen vlees, en wil die keus verdedigen. Dat het mij bij het schrijven van zo’n bericht puur gaat om de vraag ‘wat komt er uit dit onderzoek en hoeveel betekenis mogen we daaraan toekennen?’, wil er vervolgens bij sommigen niet in. Nee, ik ben duidelijk een verstokte vleeseter die niet wil horen dat zijn eetgedrag ongezond is. (Jammer voor deze interpretatie is dan weer dat ik al jaren vleesarm kook en dus dichter bij een vegetariër sta dan bij iemand die elk weekend de barbecue uit de schuur haalt – zij het niet om gezondheidsredenen.)
En dan is er nog dat even handige als vervelende woordje ‘sterfkans’. Handig, omdat het kort genoeg is om in tweets, koppen en intro’s te verwerken en omdat het de aandacht trekt. Vervelend, omdat je op dat soort plekken vervolgens niet de ruimte hebt om erbij te zetten “dat wil zeggen, de kans om binnen X jaar na het begin van de studie te zijn overleden”. En hoe vaak je dat in de tekst zelf vervolgens ook keer op keer wél goed zegt, je hebt altijd kritische lolbroeken die even moeten opmerken dat “de sterfkans van ieder mens natuurlijk 100 procent is”…
Iemand die, zonder dat je hem daar zelfs maar om hoeft te vragen, deuren voor je openhoudt of je glas bijvult: af en toe zou het wel lekker zijn. Een nieuwe robot van het Personal Robotics Lab van de Cornell-universiteit doet precies dat, door met een Microsoft Kinect 3D-camera je acties te filmen en te voorspellen wat je daarna gaat doen.
Lees het hele bericht op de KIJK-site. Bijbehorend filmpje:
Onlangs verschenen: de special ‘Elementaire deeltjes’, een honderd pagina’s dik nummer van het Nederlands Tijdschrift voor Natuurkunde (NTvN) puur over deeltjesfysica. Ongeveer halverwege de special tref je een drie pagina’s lang interview met mij aan, over De deeltjesdierentuin en, jawel, de beoogde opvolger… (Daarover binnenkort meer op dit blog.)
De rest van de special heb ik nog niet helemaal gelezen, maar tot nu toe lijkt het me een mooie samenvatting van wat er met name vanuit Nederland gebeurt binnen de deeltjesfysica, geschreven door bekende namen uit het vakgebied. (Ik zie de nodige wetenschappers voorbij komen die ik de afgelopen jaren voor mijn boek en/of voor KIJK heb geïnterviewd.)
Het interview is hier in zijn geheel online te lezen. Niet-NTvN-abonnees die de special willen bestellen voor 9,95 euro, kunnen dat doen door te mailen naar ntvn@ntvn.nl.
Het was zo’n cool idee: een planeet, ongeveer zo zwaar als de aarde, in een baan rond een van de dichtstbijzijnde sterren. Maar de Amerikaanse, in Duitsland werkzame astronoom Artie Hatzes heeft op een andere manier in dezelfde berg data gezocht naar deze wereld en hem niet terug kunnen vinden.
Lees het hele bericht op de KIJK-site!
Zou jammer zijn als Alpha Centauri Bb (Bibi voor intimi) inderdaad niet blijkt te bestaan. Aan de andere kant, hij was toch al veel te heet om door te kunnen gaan voor de planeet uit Sid Meier’s Alpha Centauri…
Ouders die bang zijn dat Hollywood-films hun kinderen aanzetten tot roken, kunnen gerust zijn: sinds het jaar 2000 is het aantal keren dat er in zo’n film een sigaret wordt opgestoken of er bij wijze van sluikreclame een tabaksmerk in beeld komt, flink afgenomen. Voor alcohol geldt echter een ander verhaal. In films waar jongeren zonder begeleiding naar mogen kijken, worden juist steeds meer biermerken en dergelijke getoond.
Categorieën
Welke catchphrase is bij welke ster?
Weer een mooi stukje werk van internetcartoonist XKCD: op welke nabije ster is nu welke aardse catchphrase nu een hit?
Het idee achter de plaat: al decennialang zenden we onze radio- en tv-programma’s in de vorm van radiostraling met de lichtsnelheid de ruimte in. Dat betekent dat de bewoners (if any, uiteraard) van het Alpha Centauri-stelsel (op ruim 4 lichtjaar afstand) nu kennismaken met het verschijnsel Rickrolling (dat hier ruim 4 jaar geleden rondwaarde), terwijl men op eventuele planeten rond Beta Trianguli Australis nog in de The Godfather-fase zit.
Zelf benijd ik vooral de HD 14412-ianen, die net voor het eerst het muzikale wonder dat Genesis’ The Musical Box heet hebben mogen horen. En de Gamma Virginisten, die nu King Crimsons Red aan het verkennen zijn.