Nu bij de drukker, vanaf 20 augustus in de winkel: KIJK 9/2015!
Met als coveronderwerp de nieuwste ontwikkelingen binnen de epigenetica. Verder artikelen over onder meer eten verbouwen op Mars, het meten van temperaturen in het verre verleden en een reportage over het Nicaraguakanaal. En, van mijn hand, twee pagina’s over de eerste resultaten van de New Horizons-missie.
In plaats van onze uitstoot van koolstofdioxide te beperken, circuleren er ook plannen om het broeikasgas uit de atmosfeer te halen. Helaas is het zeeleven hier lange tijd niet mee geholpen, zo blijkt uit een nieuwe studie. Zelfs als je CO2 uit de lucht haalt met een onrealistisch hoog tempo, blijft de diepzee nog eeuwenlang zuur.
Het is een uitvinding in de categorie heerlijk simpel: een voorwerpje voor in het vliegtuig dat dienstdoet als houder voor je drankje én als standaard voor je tablet of smartphone.
De nieuwste foto’s die NASA-sonde Cassini van Saturnusmaan Tethys heeft gemaakt, zien eruit alsof het zoontje van een van de onderzoekers er met zijn kleurpotloden op is losgegaan. Maar de ruwe, rode krassen over het oppervlak van de maan die je ziet op onderstaande foto zitten er écht.
Lees het volledige bericht op de KIJK-site!
Vorige maand werd hij weer bekendgemaakt: TOP500, de ranglijst van de snelste supercomputers van dit moment. De eerste plaats was, net als de vorige vier jaar, voor Tianhe-2 van de Chinese Nationale Universiteit voor Defensietechnologie. Blijkbaar zat dat Barack Obama niet lekker, want de Amerikaanse president heeft opdracht gegeven een supercomputer te bouwen die de krachtpatser uit China ver achter zich moet laten.
Dit berichtje was ik nog vergeten hier te posten:
Het team achter een van de experimenten die botsingen in de deeltjesversneller LHC bestuderen, heeft bekendgemaakt een deeltje te hebben gevonden dat bestaat uit maar liefst vijf quarks.
Oftewel: een pentaquark. Hele berichtje, zoals gebruikelijk, op de KIJK-site.
Interessant is het dan om nog even naar De deeltjessafari terug te gaan; om precies te zijn naar het derde hoofdstuk, ‘Creatief met quarks’. Daarin omschreef ik in wat meer detail wat ik in bovenstaand nieuwsbericht ook al vertel: hoe de pentaquark begin jaren 2000 werd gevonden door een Japans experiment, vervolgens werd bevestigd door allerlei andere experimenten, en daarna weer van tafel werd geveegd.
Hoe eindigt het heelal? Misschien wel de minst prettig klinkende manier is de zogenoemde Big Rip. In dit scenario zorgt de donkere energie, die nu het heelal steeds sneller uit elkaar drijft, er over zo’n 20 miljard jaar voor dat alles in ons heelal, tot atomen aan toe, uit elkaar wordt gescheurd. Een aannemelijke mogelijkheid? Ja, concludeerden Amerikaanse wetenschappers onlangs op basis van een eerder dit jaar gepubliceerd artikel.