Oké, de verkiezingsuitslag. Opgelucht natuurlijk dat de PVV niet de grootste is geworden – maar omdat het de laatste dagen voor de verkiezingen toch al die kant op leek te gaan, overheerst bij mij vooral teleurstelling.
Omdat de PVV eerst de tweede plek nog leek te moeten delen met CDA en D66, en nu bij nader inzien die twee achter zich laat. (Met één zetel verschil weliswaar, maar toch.)
Omdat de VVD ondanks aardig wat zetelverlies toch ruimschoots de grootste is, terwijl ik die partij, zeker na de brief van Rutte, veel eerder onder het kopje eng dan onder het kopje liberaal schaar.
Omdat de afstand tussen de VVD en de rest zo groot is dat het moeilijk voorstelbaar lijkt dat er iets anders uitkomt dan een centrumrechts Rutte III, waarin D66 en ChristenUnie het geadopteerde nationalisme van VVD en CDA in toom zullen moeten houden.
Omdat GroenLinks uiteindelijk op veertien zetels bleef steken en dus tijdens de informatieperiode waarschijnlijk weinig in de melk te brokkelen zal hebben.
Omdat Thierry fucking Baudet twee zetels heeft gekregen, terwijl Artikel 1 niet eens een plek voor Sylvana Simons heeft binnengesleept.
Omdat ook de Piratenpartij op nul bleef staan, terwijl ik na Buma’s uitspraken van afgelopen dinsdag vindt dat onze privacy best een mondige stem in het parlement kan gebruiken.
Kortom, meh. Het had allemaal zeker erger gekund, maar ook zonder Wilders I ben ik er niet gerust op.
(Inderdaad, een politiek blogje – in dit geval een doorgeplaatste Facebookpost. Weet nog niet of ik dat vaker ga doen, maar voel wel de behoefte om iets meer kleur te bekennen online, in plaats van mijn mening altijd maar voor me te houden terwijl de geluiden waar ik me totaal niet in kan vinden alleen maar luider en luider worden.)