De inmiddels bijna vijftig jaar oude Westerbork Synthese Radiotelescoop heeft een flinke upgrade gekregen. Het gezamenlijke blikveld van de veertien uit de kluiten gewassen schotelantennes is veertig keer zo groot gemaakt.
Categorieën
Tag: telescoop
Nadat begin vorig jaar de eerste directe waarneming van zwaartekrachts- of gravitatiegolven bekend was gemaakt, nam het onderzoeksveld een grote vlucht. Ook China stort zich op het fenomeen dat Einstein in 1916 voorspelde, onder meer met een serie telescopen in Tibet die de codenamen Ngari No. 1 en Ngari No. 2 hebben gekregen.
Als je de kreet ‘grootste radiotelescoop ter wereld’ leest, zie je waarschijnlijk een enorme schotelantenne voor je. De Low Frequency Array (LOFAR) is echter een heel ander soort opstelling: een enorm netwerk van afzonderlijk weinig indrukwekkend ogende antennes. En dat netwerk wordt nog een tikje groter, zo werd deze week bekend. Ook Ierland krijgt namelijk een LOFAR-antennestation.
Een nog vormende ster op 500 lichtjaar afstand was een paar eeuwen geleden honderd keer zo helder als nu. Dat denkt een team van deels Nederlandse astronomen op basis van waarnemingen gedaan met telescoop ALMA.
Zoals de naam al impliceert, moet de Square Kilometer Array (SKA) een indrukwekkende telescoop worden: een geheel van circa drieduizend schotels, elk met een middellijn van 15 meter. De vraag is alleen: waar gaat-ie gebouwd worden, in Zuid-Afrika of in Australië?
Nature meldt dat een wetenschappelijk comité nu heeft aangeraden voor de eerste locatie te gaan, maar naar verluidt was het een nek-aan-nek-race tussen beide kanshebbers. De knoop zal mogelijk begin april definitief worden doorgehakt, wanneer de SKA-raad mogelijk bij elkaar komt in Amsterdam. Daarbij is een compromis – Zuid-Afrika én Australië – ook nog een mogelijkheid.
Zelf was ik in de zomer van 2010 overigens één dag lang aanwezig bij het ruim een week durende International SKA Forum, dat werd gehouden in Assen. Dat leverde een aantal teksten op voor het Engelstalige boekje SKA – Beyond Astronomy (complete PDF hier). Van mijn hand zijn de artikelen A New Era for the Transient Universe (pagina 32) en In Search of the EoR: Lights! Camera! Action! (pagina 34). Daarnaast deed ik de mini-interviews met Jason Hessels over de eerste LOFAR-resultaten (pagina 33) en met Lincoln Greenhill over de Murchison Widefield Array (Pagina 35).
Vandaag verschenen: KIJK 3/2012! Daarin mijn eerste aflevering in de serie ‘Wat als…’, waarin ik probeer te voorspellen hoe de mensheid reageert als er een boodschap van buitenaardse wezens wordt gedetecteerd. Lees de eerste paar alinea’s hier, en ren dan naar de dichtstbijzijnde tijdschriftenboer voor het volledige artikel.
Verder onder meer in dit nummer (maar niet van mij): een mooi verhaal over de concurrentiestrijd tussen de megatelescopen E-ELT, TMT en GMT en (trots!) een interview met synthetisch bioloog J. Craig Venter.