Voor NRC recenseerde Laura Wismans mijn pas verschenen boek, De fusiedroom, onder de kop ‘De droom die steeds ‘bijna’ uitkomt’. ‘Het is een klein, dun boekje, met verrassend veel inhoud.’
Hopelijk snel nog wat recensies in andere media!
Komen ze tot ons in ruimteschepen? Zijn die bemand of onbemand? Kunnen we het kunstlicht op hun planeet observeren? Hebben ze dysonbollen of dysonzwermen rondom hun ster gebouwd, die we kunnen zien? Of doen ze aan mijnbouw op de asteroïden? Zijn er tekenen van vervuiling misschien, of erger nog, is hun beschaving al ten onder gegaan? Op deze vragen poogt de Nederlandse wetenschapsjournalist Jean-Paul Keulen een antwoord te bieden. Hij doet dat zeer goed, zeer duidelijk en weet te boeien. Ik heb het boek dan ook in één ruk uitgelezen.
De site Out of this World recenseerde mijn onlangs verschenen boek Verstoppertje spelen met aliens.
Wetenschapsjournalist Roel van der Heijden bespreekt op NEMO Kennislink mijn boek Verstoppertje spelen met aliens:
Zoals Keulen al in zijn eerdere boeken De deeltjesdierentuin en De deeltjessafari liet zien, kan hij moeilijke dingen makkelijk maken. Het boek is van voor tot achter helder en in een fijn tempo geschreven. Het boek lijkt bovendien goed geresearcht, met veel verschillende bronnen.
Boven dit stukje stond eerst ‘De beste boeken van 2017’, maar dat zou een al te grote leugen zijn: ik denk dat überhaupt niemand genoeg gelezen kan hebben om dat te kunnen bepalen en ik al zeker niet (daarvoor doe ik naast lezen te veel andere dingen). Bovendien ben ik, sinds ik de boekenrubriek van KIJK niet meer coördineer, het overzicht een beetje kwijt van wat er allemaal verschijnt en is de instroom van nieuwe titels ook wat opgedroogd. Dat gezegd hebbende: ik heb wel netjes op Goodreads bijgehouden wat ik dit jaar allemaal gelezen heb en daar kan ik natuurlijk best een paar favorieten uit kiezen. Continue reading
Op recensies hoor je eigenlijk niet te reageren; stilzitten en geschoren worden, is het devies. Jij moest zo nodig een boek schrijven, nu ligt het in de winkel en mag iedereen ervan vinden wat ie wil. Maar… reageren op een signalering mag wel, toch? Continue reading
Vlak na de bekendmaking van de eerste directe waarneming van een zwaartekrachtgolf, in februari 2016, bracht sterrenkundejournalist Govert Schilling Einsteins gelijk uit. Ideaal voor wie middenin de hype rond de ontdekking meer wilde weten, maar ook een erg dun boekje dat lang niet alle aspecten van het onderwerp behandelde. Dat gemis heeft Schilling nu meer dan goedgemaakt met zijn nieuwste pennenvrucht: Deining in de ruimtetijd.
De Italiaanse kunstenaar en uitvinder Leonardo da Vinci bedacht tijdens zijn leven nogal wat apparaten. De tentoonstelling Leonardo Da Vinci. Artist – inventor – genius laat een aantal van die bedenksels zien in drie dimensies. Gebouwd op basis van de schetsen van de meester zelf, met alleen maar materialen die in zijn tijd beschikbaar waren: hout, stof, touw en metaal. (…) Zonder meer cool dat de ontwerpen van het Italiaanse genie na eeuwen eindelijk daadwerkelijk zijn gebouwd. De tentoonstelling eromheen had echter net wat harder zijn best mogen doen om Da Vinci’s machines écht tot hun recht te laten komen.
Lees mijn volledige recensie van deze tentoonstelling nu op de KIJK-site.
Onlangs verschenen: het boek Einsteins grootste fout, door David Bodanis. Nette biografie, met als rode draad hoe de natuurkundige richting het eind van zijn leven zo op een wetenschappelijk zijspoor kon belanden.
Lees mijn volledige recensie op de KIJK-site. En volg me op Goodreads om op de hoogte te blijven van al mijn leeswerk.
‘Hallo daar!’ is een goed geschreven, informatief boek, met als enige nadeel dat het best wat overlap heeft met een aantal recent verschenen andere boeken, waaronder de topper van eigen bodem ‘Planetenjagers’. Desondanks een aanrader – al hopen we wel dat het volgende sterrenkundeboek dat we onder ogen krijgen eens een heel ander deel van het vakgebied bij de kladden grijpt.
Mijn recensie van het populairwetenschappelijke sterrenkundeboek Hallo daar! nu op de KIJK-site.
Wetenschapsjournalist Roel van der Heijden bespreekt De deeltjessafari op Kennislink:
“Het boek is over het algemeen zeer goed te volgen, ondanks het vrij hoge tempo. Soms dreigt de lezer echter iets te veel op zijn bordje te krijgen. Er is weinig ruimte om bij te komen van de introductie van bijvoorbeeld CP-symmetrieschending of spiegelmaterie. Gelukkig is het boek erg goed geschreven. Keulen neemt de lezer aan de hand en vertelt steeds wát hij heeft uitgelegd en waarom dat belangrijk is.
Op andere momenten laat hij de al te zware kost bewust achterwege. Het gevaar daarvan is dat je soms nét iets meer zou willen weten, maar over het algemeen voelt dit niet als een groot gemis. Keulen laat in ieder geval weer zien dat hij de lezer – net als in zijn eerste boek – goed aanvoelt. Net als je denkt: dit is wel ver gezocht, schrijft hij: ‘Vind je dat ver gezocht?’”