Categorieën
Overige wetenschap Sterrenkunde

Kunnen we met genetica een ruimtemens maken?

In het juninummer van Quest vind je mijn artikel over de vraag of de mens genetisch is aan te passen aan de ruimte.

Ik schreef al eerder artikelen voor Quest Historie, de vraag-en-antwoordspecial Quest 101 en het in samenwerking met NWO gemaakte boekje/katern Experiment NL, maar nu sta ik dan eindelijk ook een keer in de ‘echte’ Quest: in het juninummer vind je mijn artikel over de vraag of de mens genetisch is aan te passen aan de ruimte.

Want tja, eigenlijk zijn we helemaal niet zo geschikt voor een lang verblijf aan boord van een ruimteschip of op een andere planeet. En waar de oplossing bij NASA meestal in de hoek van de techniek wordt gezocht, is er nu in de VS ook een groepje genetici dat de mogelijkheid naar voren schuift om aan onszelf te sleutelen.

Grote naam

Quest juni 2019
Quest juni 2019

Het was een wat lastig stuk om te schrijven, moet ik bekennen. Hoewel het in eerste instantie klinkt als een ‘ruimte-onderwerp’, gaat het vooral over geneeskunde en genetica – vakgebieden waar ik als astronomie- en deeltjesschrijver niet echt in thuis ben. (Trouwens, ruimtevaart valt eigenlijk ook al niet binnen mijn oorspronkelijke expertisegebied, al wordt het vaak op één hoop gegooid met natuur- en sterrenkunde.)

Daarnaast lukte het me uiteindelijk niet om Chris Mason telefonisch of via Skype te spreken, terwijl hij me toch een van de interessantste en meest goedgebekte ‘ruimtegenetici’ leek en hij zich in principe bereid toonde me te woord te staan. Met grote – en controversiële – naam George Church heb ik wel kunnen bellen, maar dat gesprek leverde weer minder op dan ik had gehoopt. Gelukkig bleek de Nederlandse hoogleraar Sjoerd Repping bereid om op een constructieve manier over het onderwerp mee te denken.

Zelfbewust

Verder merk ik dat ik me, als ik schrijf voor nieuwe opdrachtgevers, altijd een beetje inhoud. Me probeer te voegen naar wat ik denk dat het blad is of wil zijn, in plaats van gewoon te doen wat ik altijd doe. Op zich is dat geen slechte gewoonte; het ene medium is het andere niet en het is netjes om daar als freelance journalist rekening mee te houden. Maar doordat ik zo zelfbewust aan het schrijven was, sprankelt de tekst naar mijn idee wel wat minder dan anders. (Geen idee overigens of dat verder iemand opvalt.)

Niet dat ik daarmee voorzichtigjes mijn handen van het artikel aftrek – helemaal niet! Ik vind het nog steeds een verrassende variant op de gebruikelijke overpeinzingen over de vraag ‘hoe overleven we de ruimte en Mars?’, die toch meestal neerkomen op ‘bouw een schild’ of ‘graaf je in’. En hoewel ik Church uiteindelijk vrij weinig citeer, was het toch leuk om zo’n naam die ik al tientallen keren voorbij had zien komen in de pers een keertje te strikken voor mijn eigen artikel.

Het juninummer van Quest ligt in de winkel voor 5,95 euro en is hier online te bestellen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.